Ihre Suche

Aus den Verlagsangaben: „Dit boek, geschreven door een gepensioneerd huisarts, is een kritische beschouwing van het Nederlandse coronabeleid vanuit het perspectief van de medicus. De auteur gaat niet alleen in op de moeilijkheden bij het bestrijden van de epidemie, maar ook op de strategie en het gebrek aan draagvlak in de samenleving, veroorzaakt door afwezige crisiscommunicatie door de overheid. Het boek is opgebouwd als een drieluik. Elk hoofdstuk bestaat uit fictie, een feitenoverzicht en een analyse. Het fictieve verhaal beschrijft een internationaal complot, dat zich afspeelt rond virologische laboratoria en een nationaal complot, dat zich afspeelt rond mondkapjes. Elke gelijkenis met bestaande personen berust hierbij op louter toeval. Het feitenoverzicht is een samenvatting per periode en wordt gevolgd door een analyse vanuit het medische perspectief. Het belangrijk-ste thema is de strijd tussen de witte jassen (de medici) en de zwarte pakken (maatschappelijke instituties en politiek), die onnodig was en veel schade toebracht.“

Aus den Verlagsangaben: „Vanaf het begin volgde journalist Leendert Douma de coronacrisis op de voet. Dat is logisch, want gezondheidszorg is zijn specialisme en hij is kind aan huis in ziekenhuizen en zorginstellingen. Toen raakte hij zelf besmet… Twee weken later werd hij met bloedspoed opgenomen, zijn zuurstofopname was gehalveerd. “Uw man is heel erg ziek, we weten niet of hij het gaat halen”, zei de arts tegen Leenderts vrouw toen Leendert op de intensive care aan de beademing lag. Leendert overleefde, maar werd een van de vele ‘langliggers’ op de IC. De artsen wisten zich geen raad. Wat maakten deze coronapatiënten mee? Hoe was dit voor hun naasten? Voor hun artsen, verpleegkundigen en alle andere behandelaars? Leendert geeft een inkijkje in de tijd waarin hij zweefde tussen leven en dood en de periode daarna, waarin hij moest werken aan zijn revalidatie. Hij interviewde de mensen die hem hielpen en die zijn leven redden. Dit boek is niet alleen een verslag van een gruwelijke tijd, maar geeft ook alle hulpverleners en betrokkenen een gezicht en een stem. Het geeft zo een uniek beeld van corona in de tweede golf.“

Angaben aus der Verlagsmeldung: „Hoe kreeg men de, naar verluidt, hoogopgeleide bevolkingen van de Westerse landen zo gek dat zij wilden meespelen in het verhaal van de coronacrisis die in 2020 begon? Hoe kreeg men hen zo gek dat zij zonder kennis van zaken en schijnbaar vrijwillig erin toestemden proefpersonen te zijn in het grootste en meest riskante medische experiment uit de wereldgeschiedenis? Dat experiment was meteen ook de meest flagrante inbreuk op de Neurenberg Code ter beteugeling van onethisch en onoordeelkundig gebruik van de experimentele methode in de medische wetenschap. Het eerste deel van dit boek belicht de wetenschappelijke en vooral pseudowetenschappelijke uitgangspunten van het coronabeleid. In de daarop volgende nabeschouwing komen aan bod: 1) De tekenen van beschavingsverval in het Westen (miskenning van rechten en vrijheden, corruptie, censuur, normvervaging in de massamedia, de wetenschap en het onderwijs) die zich manifesteerden in het door grootheidswaanzin, willekeur, terreur en tirannie gekenmerkte beleid. 2) Een filosofische en historische duiding van de fundamentele oorzaak van dat alles: de voortschrijdende vermaatschappelijking (socialisering en bureaucratisering) van nagenoeg alle menselijke relaties en de daarbij horende robotisering die mensen reduceert tot van op afstand bestuurbare maatschappelijke productiefactoren. Kortom, de verdringing van de samenleving in vrijheid en gelijkheid van gesprekvaardige mensen door een maatschappelijke hiërarchie van bevelhebbers en zombieachtige horigen.“

Angaben zum Inhalt: „In Virus lees je het openhartige verhaal van OMT-lid Jan Kluytmans, opgeschreven door Roy Ferwerda. Het boek begint in 2020 wanneer arts-microbioloog Jan Kluytmans een onthutsende ontdekking doet. Virus van Roy Ferwerda reconstrueert de coronacrisis vanuit het oog van de storm: een persoonlijk verhaal van arts-microbioloog Jan Kluytmans, dat leest als een beklemmende medische en maatschappelijke thriller. Virus van Roy Ferwerda begint in het vroege voorjaar van 2020 wanneer arts-microbioloog Jan Kluytmans een onthutsende ontdekking doet. Het coronavirus is in Nederland gearriveerd en rukt veel agressiever op dan aanvankelijk wordt verondersteld. Hij slaat alarm. Wegens zijn kennis belandt hij in de frontlinies van het gevecht tegen de pandemie en zijn positie in het OMT maakt hem op slag een bekende Nederlander. Wat betekent het voor een wetenschapper om in tijden van snoeiharde polarisatie adviseur te zijn van de regering? Nooit had Kluytmans het voor mogelijk gehouden dat hij vanwege zijn kennis en expertise voor ‘moordenaar’ zou worden uitgemaakt of dat hij en zijn gezin te maken zouden krijgen met serieuze bedreigingen. Door de verharding van het coronadebat raakt hij langzaam maar zeker zijn onbevangenheid als professional kwijt.“

Aus dem Inhaltstext: „Tijdens de coronapandemie vonden overheid, wetenschap en burger elkaar terug in een ongemakkelijke vertrouwensdriehoek. In de strijd tegen een nieuw en ongekend virus moest elke hoofdrolspeler de andere spelers kunnen vertrouwen bij het maken van de talloze risico-inschattingen. Had de lockdown zin? En de avondklok? Zou het RIVM gelijk krijgen met zijn modellen? Werkten die mondkapjes nu eigenlijk wel of niet? Het was vooral deze dagelijkse risicodynamiek die onze omgang met de pandemie bepaalde. In 'We hebben alles onder controle' analyseert historicus Christ Klep de coronapandemie vanuit een verrassend en relevant perspectief: dat van onze risicoperceptie.“

Aus den Verlagsangaben: „De coronapandemie heeft een ongemakkelijke waarheid blootgelegd: er zijn grenzen aan het menselijke vermogen om de natuur te beheersen. Ons streven naar steeds langer en beter leven, botst op de harde werkelijkheid. Het coronavirus landde in een wereld die al erg gefocust was op virussen, gezondheid en lang leven. Bert De Munck schetst de geschiedenis van de technocratische middelen waarmee we het virus hebben proberen te bestrijden, en legt de onderliggende mentaliteiten bloot. Hij zoomt in op recente wetenschappelijke evoluties en legt de link naar het westerse vooruitgangsdenken waaruit die voortkomen. Leven en laten leven nodigt uit tot diepe bezinning en schijnt een nieuw licht op de debatten van de voorbije jaren, van mondmaskers en vaccins tot de grote politiek-filosofische ideeën over solidariteit.“

Aus den Verlagsangaben: „Sywert van Lienden, Bernd Damme en Camille van Gestel maakten aan het begin van de coronacrisis indruk met hun stichting Hulptroepen Alliantie. Met de hulp van een groep vrijwilligers en bedrijven als Randstad en Coolblue bestreden ze het mondkapjestekort in Nederland. Ze deden het ‘om niet’, zeiden ze, ‘voor de zorghelden’. De werkelijkheid bleek anders. In het geheim sloten ze een megadeal met de overheid waaraan ze 28 miljoen euro verdienden. De betalingen van honderden klanten sluisden ze naar een commerciële bv. Afnemers en zakelijk partners werden misleid, zelfs hun eigen medewerkers wisten nergens van. Toen de waarheid aan het licht kwam, trok het drietal een rookgordijn op. Jan-Hein Strop en Stefan Vermeulen deden maandenlang onderzoek naar de Hulptroepen Alliantie. Aan de hand van gesprekken met vele tientallen insiders en talloze interne documenten vertellen ze voor het eerst het hele verhaal achter deze affaire – in een boek vol nieuwe onthullingen.“

Aus dem Verlagstext: „In Crisis toont Jip van den Toorn de kleine en grote crisissen die ons in het dagelijks leven parten spelen en de vijf stadia die we met ze doorlopen. Hoe gaan we om met drama's als een plotselinge pandemie, een langverwachte klimaatcrisis, FOMO door social media, ontembare reislust én groeiende vliegschaamte? Hoe dealen we met onze eigen crisis en hoe met die van een ander? En wat zegt dat over ons? Jip van den Toorn vangt niet alleen scherp, confronterend en humoristisch de tijdsgeest maar ook ons gedrag als individu en maatschappij. En dat maakt haar tot een van de meest relevante columnisten van Nederland.“

Aus dem Verlagstext: „De coronapandemie heeft het wereldsysteem, ons leven en alle grote steden op de proef gesteld. In „De stad beter na corona?“ reflecteren stadsonderzoekers over welke stedelijke ongelijkheden covid precies heeft bloot gelegd of aangewakkerd en dit vanuit een uiteenlopende waaier van thematische insteken: van huisvesting tot diversiteit, van klimaat tot (wijk)gezondheidszorg. Onbevangen wordt nagedacht over hoe een meer rechtvaardige en dus gezondere stad na corona er zou kunnen uitzien: een 15-minutenstad, een auratische stad, een stad van capsules of zetten we eindelijk de stap voorbij de sacrificiële stad van vandaag? Dit boek wil een bijdrage leveren tot een bredere maatschappelijke discussie over een meer gezonde en rechtvaardige post-covidstad en daagt de lezer uit om te reflecteren over de rol van de stad in wereld.“

Aus dem Inhaltstext: „Ervaringen van een bevlogen mbo-docent met online onderwijs en het op de fiets bezorgen van boeken bij zijn leerlingen tijdens de coronaperiode.“

Angaben zum Inhalt: „Opgelucht begaf ik me naar het Vaccinatiecentruum Koornmolen voor mijn prik. Verrast en enthousiast verliet ik het centrum. Mijn ervaring stond in schril contrast met de verwachtingen die ik koesterde op basis van de negatieve berichtgeving in de kranten over de vaccinatiecampagne. Als reactie hierop wou ik iets terugdoen om de inspanningen van de vrijwilligers van de vaccinatiecentra de wel verdiende aandacht te schenken en ze te danken en te eren voor alle inspanningen en het enthousiasme en de vriendelijkheid waarmee ze deze taken hebben opgepakt. Als gepassioneerd fotograaf weet ik dat foto’s vereeuwigen en dat een fotoboek als blijvende tastbare herinnering een belangrijke rol heeft. Ik stelde aan Michel Doomst voor om beeldmateriaal te maken en er een boek mee samen te stellen dat als eerbetoon en als dank aan de vrijwilligers zou worden opgedragen. Mijn voorstel kreeg snel gehoor. Dank zij Michel en zijn naaste medewerkers van het kernteam kreeg ik de kans hier concreet werk van te kunnen maken en het werd tevens een heel bijzondere persoonlijke levenservaring. Ik maakte sfeerbeelden van het centrum op onze Nationale Feestdag en kon in de praktijk beleven wat onze Vorst de dag voordien in zijn toespraak had benadrukt over zijn bewondering voor het werk van de vele vrijwilligers: “Onze kracht om op te veren door terug te gaan naar de essentie: onze menselijkheid”. De vrijwilligers portretteerde ik zonder masker om zo de blik te vangen die achter het doekje verborgen was gebleven voor de gevaccineerden. In een korte quote geven ze hun indrukken weer en wat hen bij zal blijven over hun periode in het vaccinatiecentrum. Ik hoop met deze beelden respect en dank aan alle vrijwilligers en medewerkers te betonen voor hun solidaire en enthousiaste inzet opdat wij allen terug een normaal sociaal leven zouden kunnen leiden. Een dikke merci! Rudy Boon“

Aus der Verlagsangabe: „Precies anderhalf jaar na zijn coronabesmetting gaat burgemeester Bart Tommelein in gesprek over lijden, leiderschap en (crisis)management tijdens deze ongeziene gezondheidscrisis. Het resultaat is een onthullende terugblik op een van de meest complexe uitdagingen van zijn politieke loopbaan waarin deze Vlaamse politicus elke dag paraat stond om verantwoordelijkheid op te nemen voor zijn Oostende. Tegelijk voelt Tommelein al snel aan dat je nooit voor iedereen goed kan doen en dat versoepelen een stuk moeilijker is dan verstrengen. Daarbovenop is er een minderheid die het verknoeit voor een meerderheid en vliegen kustburgemeesters elkaar (net) niet in de haren, tot plots gratis treintickets voor overvolle treinen zorgen, coronakapsels weelderig tieren en vaccinatienijd opduikt. BART TOMMELEIN Lijden en leiden in covidtijden brengt aan de hand van verscheidene interviews met de burgemeester van Oostende, een chronologisch en eigenzinnig verslag over de pandemie en is door Walter Van den Branden opgeschreven.“

Aus dem Inhaltstext: „Roger Lybaert (1931), ex-militair en Vlaanderens bekendste rusthuisbewoner, schreef zich in coronatijd de eeuwigheid in. Via een open brief stelde hij de beperkte vrijheid van de rusthuisbewoners aan de kaak. Zowat elk tv-programma, krant of magazine liet hem aan het woord. Dochter Leentje maakte een documentaire over haar vader en schreef zijn verhaal neer. In dit boek vertelt Roger openhartig over zijn leven en over wat hem gevormd heeft tot de kranige man die hij is.“

Klappentext: „Hoe komen we uit deze crisis? Dat is de vraag die Ramsey Nasr, een van Nederlands meest veelzijdige kunstenaars, zichzelf stelt. De pandemie legt volgens Nasr bloot wat we lange tijd niet wilden zien: het politieke en economische systeem heeft de fundamenten van onze samenleving aangetast. In een uiterst persoonlijk en tegelijk rationeel betoog ontleedt Nasr de corona- en klimaatcrisis als twee rampen die wezenlijk met elkaar verbonden zijn. Stap voor stap bevraagt hij onze gehele westerse manier van leven. Aan de hand van kunstenaars als Boccaccio, Rilke en Van Gogh houdt Nasr een pleidooi om onze plek op aarde en ons idee van geluk radicaal te herzien, niet als zweverig ideaal, maar puur uit lijfsbehoud. De fundamenten is daarmee naast een indringende hartenkreet een politieke oproep tot opstand. Tegenover de chaos van deze tijd plaatst Nasr een urgent maar hoopvol geluid voor een land en wereld in crisis.“

Angaben zum Inhalt: „De coronapandemie overspoelde in het voorjaar van 2020 ook Nederland. Onderzoekers van het Meertens Instituut trokken er meteen op uit, al was het soms via het beeldscherm: wat voor verhalen vertelden mensen elkaar? Ontstonden er nieuwe rituelen? En waarom verschenen er ineens spandoeken in dialect in het straatbeeld? In 'Viraal Nederland' lezen we een analyse van de manier waarop taal en cultuur meebewogen met 'het nieuwe normaal'. De crisis laat zien dat bestaande aspecten van taal en cultuur veeleer worden uitvergroot dan echt veranderd. Daarmee zien we scherper hoe de wereld in Nederland, ook onder normalere omstandigheden, in elkaar zit.“