Ihre Suche

Aus dem Verlagstext: „Im Zuge der Covid-19-Pandemie wurde die weltweite Bewegungsfreiheit erheblich eingeschränkt. Besonders innerhalb der Europäischen Union, die sich durch ein hohes Maß grenzüberschreitender Verflechtungen kennzeichnet, ging die Einführung von Grenzrestriktionen mit Einschnitten im Arbeits- und Lebensalltag einher. Der vorliegende Beitrag stellt überblicksweise die praktischen und symbolischen Auswirkungen für Grenzraumbewohner:innen der so genannten Großregion vor, die während der ‚ersten Welle‘ aus den Maßnahmen zur Pandemiebekämpfung resultierten. In einer Kontrastierung mit den Maßnahmen nachfolgender Pandemiephasen zeigt sich, dass Lehren aus den Erfahrungen im Frühjahr 2020 gezogen wurden. Grenzregionen und die Belange grenzüberschreitender Arbeitnehmer:innen rückten stärker ins (politische) Bewusstsein. Während die Pandemie zunächst eine Zäsur für Grenzregionen und die europäische Integration bedeutete, deuten die dynamischen Anpassungen der Maßnahmen und neu verankerte Zielsetzungen zugunsten einer stärkeren Berücksichtigung grenzüberschreitender Verflechtungen darauf hin, dass die Covid-19-Pandemie perspektivisch auch eine Chance darstellen kann, die Impulse für eine engere Vernetzung von Grenzregionen gibt.“

Aus dem Verlagstext: „This article focuses on the social media image that emerged from Northern and Southern European countries during the Covid-19 crisis, in particular during the Recovery Fund negotiations. To this end, a corpus of 157 tweets by moderate and populist Italian and Dutch political leaders was created during the period between March and August 2020. The theoretical premises are based on imagology, a sub-discipline that originated in the field of comparative literature which over time has been applied to other domains, such as media studies and translation studies. The preliminary results of this small corpus of tweets confirm that populist rhetoric tends to use national stereotypes to attack opponents.“

Abstract: „This article examines the role played by signs in the public space of two socio-economically stratified residential neighbourhoods of Ghent (Belgium) during the first Covid-19 outbreak in 2020. On the basis of fieldwork, we explore the potential of public signs as a resourceful strategy for communicating solidarity and support and the discursive construction of a community affected by this crisis. We show that in times of lockdown and social distancing, the residential linguistic landscape in both neighbourhoods became strategically appropriated by local inhabitants to communicate with neighbours and strangers and was operationalised as a vehicle to serve new communicative functions such as the conveying of solidarity and support as well as gratitude, and collective belonging. Some differences related to emplacement, language use and quantity of signs were also observed. Overall, the article documents the affective appropriation of space through Covid-19 signs during the Covid-19 outbreak and periods of lockdown in Flanders, Belgium.“

Aus den Verlagsangaben: „Dit boek, geschreven door een gepensioneerd huisarts, is een kritische beschouwing van het Nederlandse coronabeleid vanuit het perspectief van de medicus. De auteur gaat niet alleen in op de moeilijkheden bij het bestrijden van de epidemie, maar ook op de strategie en het gebrek aan draagvlak in de samenleving, veroorzaakt door afwezige crisiscommunicatie door de overheid. Het boek is opgebouwd als een drieluik. Elk hoofdstuk bestaat uit fictie, een feitenoverzicht en een analyse. Het fictieve verhaal beschrijft een internationaal complot, dat zich afspeelt rond virologische laboratoria en een nationaal complot, dat zich afspeelt rond mondkapjes. Elke gelijkenis met bestaande personen berust hierbij op louter toeval. Het feitenoverzicht is een samenvatting per periode en wordt gevolgd door een analyse vanuit het medische perspectief. Het belangrijk-ste thema is de strijd tussen de witte jassen (de medici) en de zwarte pakken (maatschappelijke instituties en politiek), die onnodig was en veel schade toebracht.“

Aus den Verlagsangaben: „Vanaf het begin volgde journalist Leendert Douma de coronacrisis op de voet. Dat is logisch, want gezondheidszorg is zijn specialisme en hij is kind aan huis in ziekenhuizen en zorginstellingen. Toen raakte hij zelf besmet… Twee weken later werd hij met bloedspoed opgenomen, zijn zuurstofopname was gehalveerd. “Uw man is heel erg ziek, we weten niet of hij het gaat halen”, zei de arts tegen Leenderts vrouw toen Leendert op de intensive care aan de beademing lag. Leendert overleefde, maar werd een van de vele ‘langliggers’ op de IC. De artsen wisten zich geen raad. Wat maakten deze coronapatiënten mee? Hoe was dit voor hun naasten? Voor hun artsen, verpleegkundigen en alle andere behandelaars? Leendert geeft een inkijkje in de tijd waarin hij zweefde tussen leven en dood en de periode daarna, waarin hij moest werken aan zijn revalidatie. Hij interviewde de mensen die hem hielpen en die zijn leven redden. Dit boek is niet alleen een verslag van een gruwelijke tijd, maar geeft ook alle hulpverleners en betrokkenen een gezicht en een stem. Het geeft zo een uniek beeld van corona in de tweede golf.“

Angaben aus der Verlagsmeldung: „Hoe kreeg men de, naar verluidt, hoogopgeleide bevolkingen van de Westerse landen zo gek dat zij wilden meespelen in het verhaal van de coronacrisis die in 2020 begon? Hoe kreeg men hen zo gek dat zij zonder kennis van zaken en schijnbaar vrijwillig erin toestemden proefpersonen te zijn in het grootste en meest riskante medische experiment uit de wereldgeschiedenis? Dat experiment was meteen ook de meest flagrante inbreuk op de Neurenberg Code ter beteugeling van onethisch en onoordeelkundig gebruik van de experimentele methode in de medische wetenschap. Het eerste deel van dit boek belicht de wetenschappelijke en vooral pseudowetenschappelijke uitgangspunten van het coronabeleid. In de daarop volgende nabeschouwing komen aan bod: 1) De tekenen van beschavingsverval in het Westen (miskenning van rechten en vrijheden, corruptie, censuur, normvervaging in de massamedia, de wetenschap en het onderwijs) die zich manifesteerden in het door grootheidswaanzin, willekeur, terreur en tirannie gekenmerkte beleid. 2) Een filosofische en historische duiding van de fundamentele oorzaak van dat alles: de voortschrijdende vermaatschappelijking (socialisering en bureaucratisering) van nagenoeg alle menselijke relaties en de daarbij horende robotisering die mensen reduceert tot van op afstand bestuurbare maatschappelijke productiefactoren. Kortom, de verdringing van de samenleving in vrijheid en gelijkheid van gesprekvaardige mensen door een maatschappelijke hiërarchie van bevelhebbers en zombieachtige horigen.“

Angaben zum Inhalt: „In Virus lees je het openhartige verhaal van OMT-lid Jan Kluytmans, opgeschreven door Roy Ferwerda. Het boek begint in 2020 wanneer arts-microbioloog Jan Kluytmans een onthutsende ontdekking doet. Virus van Roy Ferwerda reconstrueert de coronacrisis vanuit het oog van de storm: een persoonlijk verhaal van arts-microbioloog Jan Kluytmans, dat leest als een beklemmende medische en maatschappelijke thriller. Virus van Roy Ferwerda begint in het vroege voorjaar van 2020 wanneer arts-microbioloog Jan Kluytmans een onthutsende ontdekking doet. Het coronavirus is in Nederland gearriveerd en rukt veel agressiever op dan aanvankelijk wordt verondersteld. Hij slaat alarm. Wegens zijn kennis belandt hij in de frontlinies van het gevecht tegen de pandemie en zijn positie in het OMT maakt hem op slag een bekende Nederlander. Wat betekent het voor een wetenschapper om in tijden van snoeiharde polarisatie adviseur te zijn van de regering? Nooit had Kluytmans het voor mogelijk gehouden dat hij vanwege zijn kennis en expertise voor ‘moordenaar’ zou worden uitgemaakt of dat hij en zijn gezin te maken zouden krijgen met serieuze bedreigingen. Door de verharding van het coronadebat raakt hij langzaam maar zeker zijn onbevangenheid als professional kwijt.“

Abstract: „In this article, the author reflects on the impact of COVID-19 on policing, the relations among police officers and the interactions between police and citizens based on systematic social observations in small to semi-sized local police forces during the pandemic. The article discusses the nature of police work during the crisis and new types of interventions that police officers are confronted with (e.g. curfew controls). Additionally, the impact of the pandemic on the internal and external relations is discussed. Internally, the COVID-19 measures may have an impact on police officers’ possibilities for personal, social interactions among colleagues, which may potentially challenge the solidarity within the police force. Externally, tensions may arise in relations with citizens, partly because of unclear regulations or variable interpretations of those regulations. Those unclear regulations, but also uncertainties concerning one’s own competences and questions regarding the police’s role in enforcing the pandemic regulations, put pressure on the police’s (self-)legitimacy.“

Aus dem Inhaltstext: „Tijdens de coronapandemie vonden overheid, wetenschap en burger elkaar terug in een ongemakkelijke vertrouwensdriehoek. In de strijd tegen een nieuw en ongekend virus moest elke hoofdrolspeler de andere spelers kunnen vertrouwen bij het maken van de talloze risico-inschattingen. Had de lockdown zin? En de avondklok? Zou het RIVM gelijk krijgen met zijn modellen? Werkten die mondkapjes nu eigenlijk wel of niet? Het was vooral deze dagelijkse risicodynamiek die onze omgang met de pandemie bepaalde. In 'We hebben alles onder controle' analyseert historicus Christ Klep de coronapandemie vanuit een verrassend en relevant perspectief: dat van onze risicoperceptie.“

Abstract: „In this article, we investigated the effects of the Covid-19 crisis and lockdown on social stability within the individual level, group level and society level. To investigate these effects, data from incident reports of emergency services (i.e., police, fire brigade and ambulance) in the South of the Netherlands from 2018 to 2020 were collected. An incident is defined as an unique notification with deployment of one or more emergency service(s). Incidents were categorized according to the standardized classification LMC 6.0. We investigated regional differences from 2018 to 2020 using monthly time trends. On the individual level we found a time trend in accordance with the onset of the lockdown, with a decrease in property crime operationalized as theft, burglary and robbery, and an increase in psychological effects, operationalized as suicide attempts and nuisance by a person. On the group level, operationalized as incidents nuisance by youth, noise, fireworks and vandalism, we found a time pattern with an increase in incidents coherent with the lockdown period. On the level of the society, operationalized as incidents public order, conflicts, violence and explosives, we also found an increase in incidents coherent with the lockdown period. We conclude that incident reports of emergency services give additional insight in the effects of a lockdown on social stability.“

Aus den Verlagsangaben: „De coronapandemie heeft een ongemakkelijke waarheid blootgelegd: er zijn grenzen aan het menselijke vermogen om de natuur te beheersen. Ons streven naar steeds langer en beter leven, botst op de harde werkelijkheid. Het coronavirus landde in een wereld die al erg gefocust was op virussen, gezondheid en lang leven. Bert De Munck schetst de geschiedenis van de technocratische middelen waarmee we het virus hebben proberen te bestrijden, en legt de onderliggende mentaliteiten bloot. Hij zoomt in op recente wetenschappelijke evoluties en legt de link naar het westerse vooruitgangsdenken waaruit die voortkomen. Leven en laten leven nodigt uit tot diepe bezinning en schijnt een nieuw licht op de debatten van de voorbije jaren, van mondmaskers en vaccins tot de grote politiek-filosofische ideeën over solidariteit.“

Abstract: „Wereldwijd bestaan er zorgen dat de COVID-19-maatregelen hebben geleid tot een toename van huiselijk geweld. In deze studie kijken we naar de huiselijk geweldadviezen die door alle 26 Veilig Thuis-regio’s in Nederland zijn geregistreerd. Om te onderzoeken of er verschillen zijn in de geregistreerde omvang, vermoedelijke aard en type adviesvrager van huiselijk geweldadviezen voor, tijdens en na de invoering van de COVID-19-maatregelen vergelijken we data van 2019 met 2020 en 2021. De bevindingen laten een algehele toename van adviesvragen in 2020 en 2021 zien, die niet eenduidig kan worden toegeschreven aan de COVID-19-maatregelen. There have been worldwide concerns that the COVID-19 restrictions have led to an increase in domestic violence. In this study the authors examine the domestic violence advices that have been registered by all 26 Veilig Thuis (Safe Home) regions in the Netherlands. To study potential differences in prevalence, suspected nature and the type of person that seeks advice on domestic violence prior and during the COVID-19 pandemic, the authors compare data from 2019 with 2020 and 2021. The findings show a general increase in advices in 2020 and 2021, that cannot be unambiguously attributed to the COVID-19 restrictions.“

Aus den Verlagsangaben: „Sywert van Lienden, Bernd Damme en Camille van Gestel maakten aan het begin van de coronacrisis indruk met hun stichting Hulptroepen Alliantie. Met de hulp van een groep vrijwilligers en bedrijven als Randstad en Coolblue bestreden ze het mondkapjestekort in Nederland. Ze deden het ‘om niet’, zeiden ze, ‘voor de zorghelden’. De werkelijkheid bleek anders. In het geheim sloten ze een megadeal met de overheid waaraan ze 28 miljoen euro verdienden. De betalingen van honderden klanten sluisden ze naar een commerciële bv. Afnemers en zakelijk partners werden misleid, zelfs hun eigen medewerkers wisten nergens van. Toen de waarheid aan het licht kwam, trok het drietal een rookgordijn op. Jan-Hein Strop en Stefan Vermeulen deden maandenlang onderzoek naar de Hulptroepen Alliantie. Aan de hand van gesprekken met vele tientallen insiders en talloze interne documenten vertellen ze voor het eerst het hele verhaal achter deze affaire – in een boek vol nieuwe onthullingen.“

Aus dem Verlagstext: „In Crisis toont Jip van den Toorn de kleine en grote crisissen die ons in het dagelijks leven parten spelen en de vijf stadia die we met ze doorlopen. Hoe gaan we om met drama's als een plotselinge pandemie, een langverwachte klimaatcrisis, FOMO door social media, ontembare reislust én groeiende vliegschaamte? Hoe dealen we met onze eigen crisis en hoe met die van een ander? En wat zegt dat over ons? Jip van den Toorn vangt niet alleen scherp, confronterend en humoristisch de tijdsgeest maar ook ons gedrag als individu en maatschappij. En dat maakt haar tot een van de meest relevante columnisten van Nederland.“

Abstract: „Theories on issue competition assume that there is only a limited number of issues that a person prioritises simultaneously. In this research note, we test this mechanism by using a panel study that was conducted among Belgian parents in 2019 and 2020. Between the two observations of the study, the country suffered a severe health crisis due to the COVID-19 pandemic. We investigate whether this crisis reduced the priority of environmental issues among respondents. Our results show that there was indeed a significant decline of some indicators for environmental concern, but not for others. Furthermore, we show that a higher priority for the health-related and economic consequences of the COVID-19 pandemic was associated with a steeper decline in environmental concern.“

Abstract: „Did the COVID-19 Pandemic Reduce Attention to Environmental Issues?: Theories on issue competition assume that there is only a limited number of issues that a person prioritises simultaneously. In this research note, we test this mechanism by using a panel study that was conducted among Belgian parents in 2019 and 2020. Between the two observations of the study, the country suffered a severe health crisis due to the COVID-19 pandemic. We investigate whether this crisis reduced the priority of environmental issues among respondents. Our results show that there was indeed a significant decline of some indicators for environmental concern, but not for others. Furthermore, we show that a higher priority for the health-related and economic consequences of the COVID-19 pandemic was associated with a steeper decline in environmental concern.“

Abstract: „Dit artikel onderzoekt het Nederlandse politieke en media discours als reactie op de eerste golf van de wereldwijde covid-19-pandemie. Hierbij staat de vraag centraal in hoe­verre de ontwikkeling en toon van dit discours de logica volgt van wat in de literatuur ook wel aangeduid wordt als ‘regeren door middel van migratiecontrole’. Volgens deze logica wordt migratie naar voren gebracht als een oorzaak van verschillende problematische, complexe, maatschappelijke ontwikkelingen, zelfs als er geen bewijs is om een dergelijk causaal verband te suggereren. Vanwege de veronderstelde relatie tussen migratie en het maatschappelijk probleem – in dit geval de covid-19 pandemie – wordt er een hardere toon in het discours rond migratie aangenomen, en kan dit zich zelf vertalen naar het nemen concrete maatregelen om de mobiliteit van mensen (verder) te beteugelen. Het artikel stelt vast dat, in deze eerste golf van de pandemie, deze specifieke dynamiek niet duidelijk aanwezig is in het Nederlandse politieke discours, noch in het mediadiscours.“

Angaben zum Inhalt: „The influence of the COVID-19 pandemic on the relative division of care tasks between mothers and fathers: a longitudinal perspective. For many parents, the combination of work and care was already demanding and unevenly distributed prior to the COVID-19 pandemic. The pandemic has clearly influenced the relative division of care tasks, but how and why remains unclear. We use longitudinal panel data from the LISS panel, collected in April, June and November 2020, to analyze the influence of the COVID-19 pandemic on the relative distribution of care by mothers and fathers in the Netherlands. A complex picture emerges from these longitudinal analyses, and several theoretical perspectives appear to be relevant. We conclude that time availability mainly has an effect at the beginning of the pandemic, while relative resources play a role the longer the pandemic endures.“