Suche

Angaben zum Inhalt: „Aan het hoofd van elke gemeente staat de burgemeester. Zij of hij is het politieke gezicht van de gemeente, in goede en kwade dagen. En die kwade dagen waren er de voorbije tijd volop. Immers, de coronacrisis stelde hen (en de lokale besturen in het algemeen) zwaar op de proef. De auteurs van dit boek onderzoeken hoe de Vlaamse burgemeesters de coronaperiode hebben ervaren. Ongeveer een jaar na het begin van de coronacrisis in maart 2020 sloegen Radio 2 en het Centrum voor Lokale Politiek van de Universiteit Gent de handen in elkaar en organiseerden ze een grote bevraging bij de Vlaamse burgemeesters. Meer dan 90 % van hen nam deel. Die schat aan informatie wordt hier uitgebreid geanalyseerd. Om terug te blikken op deze ongewone periode, riepen de auteurs bovendien de hulp in van enkele belangrijke hoofdrolspelers. Bart Somers (viceminister-president van de Vlaamse Regering en Vlaams minister van Binnenlands Bestuur, Bestuurszaken, Inburgering en Gelijke Kansen), gouverneur Carina Van Cauter, gedeputeerde An Vervliet, burgemeester Kristof Audenaert en Algemeen directeur Jan Compernol beschrijven hoe zij de coronacrisis vanuit hun specifieke rol hebben ervaren. Ten slotte staan de auteurs ook stil bij het debat dat is ontstaan over de rol van de burgemeester in het bestrijden van een pandemie en aan de financiële gevolgen en uitdagingen voor de lokale besturen. Dit boek is een belangrijke houvast voor beleidsmedewerkers en mandatarissen op alle politieke niveaus die concrete lessen willen trekken uit de coronacrisis.“

Angaben zum Inhalt: „Preventie van gezondheidsschade wordt (eindelijk) terecht bovenaan de agenda gezet. Zo worden in het boek volgende topics onder de aandacht gebracht: de rol van de diverse actoren betrokken bij de toepassing en de uitvoering van het welzijnsbeleid – werkgever, hiërarchische lijn, interne en externe preventiediensten, comité en werknemers – in het licht van de specifieke omstandigheden ten gevolge van de COVID-19-crisis; de nieuwe taken van de arbeidsarts inzake contactopsporing, quarantaine en testen en de impact daarvan op het gezondheidstoezicht (cf. KB 5 januari 2021 betreffende de rol van de preventieadviseur-arbeidsarts bij de bestrijding van het coronavirus COVID-19); de genese en de juridische aard van de Generieke Gids Veilig aan het Werk; het welzijn van de “telethuiswerkers” bij de uitvoering van hun werk, m.i.v. een analyse van de nieuwe CAO nr. 149 van 26 januari 2021; strafrechtelijke verantwoordelijkheid, beroepsziekte en arbeidsongeval: een juridische risicoanalyse.“

Angaben zum Inhalt: „In de zomer van 1920 verwerkte Paul van Ostaijen zijn ervaringen uit de Eerste Wereldoorlog in zijn meesterwerk 'Bezette stad'. Honderd jaar later, in het voorjaar van 2020, raakte de wereld in de greep van het coronavirus en riep zijn boek weer veel herkenning op. De stad was deze keer niet bezet, maar wel besmet. De straten waren weer leeg, de dood lag op de loer en we ervoeren aan den lijve hoe kwetsbaar ons bestaan eigenlijk is. In het multimediale project 'Besmette stad' gingen meer dan honderd Vlaamse en Nederlandse kunstenaars op zoek naar een hedendaags artistiek antwoord op Van Ostaijens boek. Met bijdragen van o.a. Ilja Leonhard Pfeijffer, Asha Karami, Alfred Schaffer en Hannah van Binsbergen.“

Angaben zum Inhalt: „Wanneer de moeder van Marcel van Roosmalen na een val niet terug kan keren naar het ouderlijk huis, en onderdak vindt in een verpleegtehuis in Velp, lijkt een rustige periode voor haar en haar kinderen aan te breken. Totdat in maart 2020 de coronapandemie om zich heen grijpt. Het verpleegtehuis wordt ontruimd vanwege de vele positief geteste bewoners en moeder Van Roosmalen wordt getransporteerd naar de bossen bij Groesbeek. Het gevolg is dat ze niet meer weet waar ze is en wie ze is. Ze mag ook geen bezoek ontvangen, er is alleen nog ruimte voor een ?zwaaimoment? met familieleden. Al heeft ze geen idee meer wie er staan te zwaaien. En dat is nog maar het begin.0In 'Mijn legendarische moeder overleeft alles' beschrijft Marcel van Roosmalen hoe zijn moeder tegen elke verwachting in de coronatijd overleeft.“

Abstract: „An introduction is presented in which the editor discusses about the articles in the issue including "Resilience of Democracy in the Midst of the COVID-19 Pandemic", "Opposition in Times of COVID-19", and "Performing the COVID-19 Crisis in Flemish Populist Radical-Right Discourse.“

Abstract: „In the second half of the last century, the position of detainees in the Netherlands improved considerably. As far as is possible in the case of persons deprived of their freedom, there has been a certain emancipation of detainees. A well-functioning right of complaint and appeal has been created, for example, that offers detainees the possibility to have decisions of the government, in particular those of the director of the institution and the selection official, that are unfavourable to them, reviewed by an independent judicial authority. Their living conditions have also improved during this period. However, in recent years there has also been a tendency for the government to make ever greater demands on the behaviour of detainees, in return for fewer opportunities for activities and freedoms aimed at resocialisation. Since last year, the corona pandemic and the way in which it is dealt with in prisons have put further pressure on the already vulnerable position of detainees. Since March 2020, prisoners have had their opportunities for phasing in and resocialising further reduced by the virtual prohibition of leave. Furthermore, the visiting possibilities and the activity programmes within the penitentiary institutions have been minimal for over a year.“

Angaben zum Inhalt: „Op 1 januari 2020 schreef Sheila Sitalsing in een vooruitblik op het nieuwe jaar "dat het misschien beter is om je druk te maken over nu dan over straks, omdat het straks toch allemaal anders zal lopen". Dat laatste klopte: het liep allemaal anders. Corona veroorzaakte een ware aardverschuiving. De symbolen van wat "onze manier van leven" was gaan heten, waren in één klap niet heilig meer: handen schudden, een terrasje pakken, je onderdompelen in de pret- en festivaleconomie, reizen, het openbaar vervoer. Ze documenteerde deze periode drie keer per week in haar columns voor 'de Volkskrant'. In 'Dagboek van een krankzinnig jaar' brengt Sitalsing al haar inzichten op scherpzinnige en heldere wijze samen, en neemt zo de lezer mee door alle politieke, economische en sociale ontwikkelingen van 2020. Het ideale boek om te reflecteren op het jaar waarin de wereld kantelde. Sheila Sitalsing (1968) is journalist. Ze werkte voor achtereenvolgens het 'Rotterdams Dagblad', 'Elsevier' en 'de Volkskrant' als onder meer financieel-economisch verslaggever, correspondent Europese Unie in Brussel, chef economieredactie en politiek redacteur in Den Haag. Tegenwoordig is ze freelancejournalist en schrijft ze drie keer per week een column in 'de Volkskrant' over politiek en economie. Voor die columns won ze in 2013 de Heldringprijs voor beste columnist van Nederland.“

Angaben zum Inhalt: „De uitbraak van de Covid-19-pandemie in het begin van 2020 en de bijhorende coronacrisis heeft tot een bijzondere situatie op de arbeidsmarkt geleid. Eerder onderzoek toonde reeds aan dat een dergelijke crisis kan zorgen voor veranderingen in het werkzoekproces en psychisch welzijn van werkzoekenden. Of dit ook geldt voor de coronacrisis is voorlopig onbekend. Daarom voerden wij een online bevraging uit bij 327 werkzoekenden uit Vlaanderen in de vroege fase van de coronacrisis. Hierbij werd gebruikgemaakt van zowel gesloten als open vragen. Ten eerste melden de meeste respondenten dat zij het zoekproces voortzetten, maar de helft ervaart wel veranderingen in het zoekproces. Bepaalde jobaspecten zoals werkzekerheid zijn belangrijker geworden door de coronacrisis. Ten tweede lijkt de coronacrisis een negatieve invloed te hebben op het psychisch welzijn van de werkzoekenden: ze zijn meer bezorgd om geen job te vinden en ervaren uitzonderlijk veel stress en een sterk verminderd mentaal welbevinden. Ten derde blijken er maar weinig verschillen te zijn tussen de verschillende demografische groepen en de invloed van de coronacrisis op het werkzoekgedrag en psychisch welzijn. De resultaten van deze studie kunnen HR-professionals helpen om hun rekruteringsprocessen beter af te stemmen op potentiële sollicitanten om zo hun competitief voordeel en aantrekkelijkheid als werkgever te vergroten.“

Abstract: „Het interbellum wordt gekenmerkt door de dreiging van een nieuwe oorlog, waarvan werd gedacht dat hij op de vorige zou lijken met gebruik van chemische wapens. De huidige COVID-19-pandemie wekt een angst die in menig opzicht doet denken aan de vrees uit de jaren 1930 wat de gevolgen van die oorlogsgassen, vooral van het yperiet betrof. Bovendien spelen beide crisissen zich af op een achtergrond van grote ecologische problemen door luchtvervuiling. In beide gevallen heeft men nood aan meer ziekenhuisbedden en maskers. Voor de vergelijking tussen beide periodes werd hoofdzakelijk een beroep gedaan op de archieven van het OCMW-Brussel en de parlementaire debatten uit de jaren 1930-1940. Er werd bovendien rekening gehouden met de bewapeningswedloop van het nationaalsocialistische Duitsland. Kunnen de toen getroffen maatregelen met de huidige worden vergeleken? In welke zin zijn de houdingen in de sector van de gezondheidszorg en van de politieke verantwoordelijken geëvolueerd? Résumé: G. Swillen, « Lits d’hôpitaux et masques »L’entre-deux-guerres est marquée par la menace d’un nouveau conflit, dont on pensait qu’il serait identique au précédent avec usage d’armes chimiques. L’actuelle pandémie du COVID-19 suscite une angoisse qui ressemble en maints points aux craintes des années 1930 face aux conséquences de ces gaz de combat, surtout de l’ypérite. Les deux crises se jouent en outre avec en arrière-fond de gros problèmes écologiques de pollution atmosphérique. Dans les deux cas les mesures à prendre exigent des lits d’hôpitaux plus nombreux et des masques. La comparaison entre les deux périodes fait principalement appel aux archives du Centre Publique d’Action Sociale de Bruxelles et aux débats parlementaires des années 1930-1940 sans oublier la course au réarmement en Allemagne. Les mesures prises dans les deux crises sont-elles comparables ? En quel sens ont évolué les attitudes du secteur de la santé et des responsables politiques? Die Zwischenkriegszeit wird von der Drohung eines neuen Krieges gekennzeichnet. Man dachte sie wäre mit Verwendung chemischer Waffen dem vorigen gleich. Die aktuelle Angst vor die COVID-19 Pandemie ist in mancher Beziehung den Befürchtungen der neunzehnhundertdreißiger Jahre den Folgen der Giftgase, besonders des Losts gegenüber, sehr ähnlich. Beide Krisen spielen sich vor dem Hintergrund wichtiger Umweltgefährdung durch Luftverschmutzung. In beiden Fällen brauchte man mehr Krankenhausbetten und Masken. Für den Vergleich der beiden Perioden wurden hauptsächlich die Archivunterlagen des Sozialamts der Stadt Brüssel und der Parlamentsdebatte der Jahren 1930-1940 benutzt. Der Rüstungswettlauf des nationalsozialistischen Deutschlands wurde nicht vergessen. Kann man die Maßnahmen in den beiden Krisen miteinander vergleichen? Wie hat das Verhalten der Gesundheitsbehörden und der politischen Leiter sich entwickelt?“

Angaben zum Inhalt: „The policing of measures to control the spread of the SARS-CoV-2 virus is a core aspect of the current corona crisis. This article concentrates on differences in policing the corona crisis in France and the Netherlands. There are huge differences in policing the corona crisis between the two jurisdictions: France with a very strict, repressive approach, and the Netherlands with a more pragmatic, communicative and responsibilizing style. These differences can be understood by looking at the underlying frames about the relationship between state and citizens. The differences in frames about the relationship between police and citizens are more or less similar between the two countries. In France, the dominant frame is of policing as a matter of ‘force’ and ‘war’; the Dutch policing style is framed in terms of responsibilization, communication and persuasion. Despite these important differences, there are also similarities. In both countries there have been fundamental criticisms of the legal basis of the corona measures and of the way that these have been policed. The issues of protest and criticism are often related to the specific dominating frames, in a paradoxical way. The Dutch approach, with its emphasis on proximity, communication and shared responsibilities, may be more effective in realizing compliance with the anti-corona rules than the French one, with its distrust of citizens, use of sanctions and war-like rhetoric. The question is raised of whether the Dutch approach will also be successful if awareness of the dangers of the virus and of the importance of self-control declines.“

Angaben zum Inhalt: „De wijze waarop de overheid functioneert, heeft de afgelopen decennia de democratische rechtsorde uitgehold. Dat was de boodschap in 'Groter denken, kleiner doen' van Herman Tjeenk Willink. Het boek werd twee jaar geleden onthaald als een urgente visie op de problemen van de democratische rechtsorde. Het was een oproep om ongemakkelijke feiten onder ogen te zien en positie te kiezen; om het debat aan te gaan en zelf grenzen te trekken. De gevolgen van de coronacrisis maken de boodschap nog urgenter. Zij leggen een vergrootglas op samenleving en overheid. Zwakke plekken worden scherper zichtbaar. Tegelijkertijd moet de overheid aan nieuwe eisen voldoen. Het coronavirus moet worden bestreden. De economie moet overeind worden gehouden. De sociale gevolgen moeten worden opgevangen. En toch stelt niemand de vraag of de overheid wel aan die eisen kan voldoen, en onder welke voorwaarden dan. Daarover gaat deze volledig herziene en uitgebreide versie van 'Groter denken, kleiner doen'. Voor de noodzakelijke veranderingen moet anders naar de overheid worden gekeken en over de overheid worden gedacht. Dat is belangrijk op een moment waarop een nieuw kabinet aantreedt. Herman Tjeenk Willink (1942) verwierf in de loop der jaren, als voorzitter van de Eerste Kamer en als vicepresident van de Raad van State, de positie van boven de partijen staande adviseur van de regering. Hij was meermalen informateur van Nederlandse kabinetten, de laatste keer in 2017, bij de totstandkoming van het kabinet-Rutte III. Sinds 2012 is Tjeenk Willink minister van staat. Voor 'Groter denken, kleiner doen' kreeg hij in 2019 de PrinsjesBoekenPrijs.“

Angaben zum Inhalt: „Columns in de vorm van ballonstrips over de dagelijkse gesprekken tussen een moeder en zoon tijdens de coronacrisis.“