Suche

"WHO/Europe has interviewed practitioners and patients affected by cardiovascular diseases, cancer, diabetes and chronic respiratory diseases to gather their experience on NCD care during the COVID-19 pandemic. This collection of stories sheds light on the challenges and opportunities faced in countries, and documents innovative solutions to overcome them. This document gives a snapshot of the situation in Belgium in January 2021. In 2020, Belgium experienced highs and lows as it grappled with COVID-19. Ghent University Hospital is one of the largest hospitals in Belgium, with over 1000 beds and more than 6000 staff. The hospital benefited from a high degree of preparedness and prescience. Very early on in the pandemic, in January 2020, a task force was set up to prepare for the crisis they expected could be facing the country. Its members included a physician who had experience of Ebola. When COVID-19 hit, all non-essential medical care immediately was shut down."

Abstract: „To mitigate the spread of the COVID-19 virus, the Dutch government has implemented several rules and regulations during the pandemic. Compliance with these rules and regulations is crucial for its effectiveness. In the current article, the authors give an overview of research findings from three different studies looking at compliance with the COVID-19 mitigating measures in the Netherlands. In these studies, both manual and computer-based video-analysis is used to give insight in the behavior of people on the streets of Amsterdam. Study 1 monitors compliance with the social distancing directive and stay-at-home advice, showing that people keep less distance when it is crowded on the street. Study 2 focusses on compliance with mandatory mask-wearing and shows that mask-wearing increases with the implementation of the mandatory mask areas, but crowding does not decrease. Finally, Study 3 looks at compliance of citizens during the curfew and shows that streets became far less crowded after 9 p.m. during curfew nights.“

Abstract: „During the COVID-19 crisis a risk of ‘code black’ emerged in the Netherlands. Doctors mentioned that in case of code black, very senior citizens might not receive intensive care treatment for COVID-19 due to shortages. Sociologist Ulrich Beck argued that palpable risks lead to the creation of new networks of solidarity. In this article this assumption is investigated by analyzing the different storylines prevalent in the public discussion about ‘code black’. Initially, storylines showing sympathy with the plight of the elderly came to the fore. However, storylines brought forward by medical organizations eventually dominated, giving them the opportunity to determine health care policy to a large extent. Their sway over policymaking led to a distribution scheme of vaccines that was favourable for medical personnel, but unfavourable for the elderly. The discursive process on code black taken as a whole displayed a struggle over favourable risk positions, instead of the formation of risk solidarity.“

Angaben zum Inhalt: „Vanaf het moment dat Nederland werd geconfronteerd met het coronavirus gaven cartoonisten op eigenzinnige wijze commentaar: op het begin van de crisis, de welhaast corona-loze zomer, de tweede golf met lockdowns, de wappies, de avondklok en de komst van het vaccin.00Historicus Jan de Bas toont de beeldvorming rond de coronacrisis en hij laat ook de cartoonisten zelf aan het woord. De ruim honderdvijftig spotprenten in 'Corona in cartoons' zijn gemaakt door toptekenaars zoals Bas van der Schot, Kamagurka, Tom Janssen, Joep Bertrams, Berend Vonk, Len Munnik, Jos Collignon en Arend van Dam. Ook Fokke & Sukke zijn present. De prenten bieden een unieke terugblik op een jaar waarin het normale leven misschien wel voorgoed veranderde.“

Abstract: „In de periode tussen 12 maart en 1 december 2020 hadden de 25 veiligheidsregio’s een sleutelrol bij de bestrijding van het coronavirus. Zij volgden de bindende aanwijzingen van de Minister van VWS op en hadden daarnaast de bevoegdheid om eigen maatregelen voor hun regio te nemen. Dankzij het afstemmingsoverleg tussen de veiligheidsregio’s in het Veiligheidsberaad is in de corona-aanpak niettemin steeds een grote mate van uniformiteit zichtbaar geweest. In deze bijdrage komt aan de orde hoe beperkt de ruimte voor een gedifferentieerde corona-aanpak in de afgelopen maanden is geweest en waarom de betrokkenheid van de veiligheidsregio’s bij de coronabestrijding achteraf gezien als een gelukkige greep kan worden beschouwd.“

Angaben zum Inhalt: „COVID-19, as well as the measures set to stop the spread of the virus, strike urban life at its heart. Indeed, much of what makes urban life attractive thrives on the physical proximity of a diversity of people in densely populated built environments. It then comes as no surprise that the socio-spatial dynamics of this infectious disease have triggered a lively debate on the future of the city. In this chapter, by engaging with several voices in this public and academic debate, we focus on the question of whose city we are talking about when we refer to the post-COVID-19 city, focusing on the highly (sub)urbanized Flemish region and Brussels in Belgium. While there is plenty of evidence emerging that both COVID-19 and the COVID-19 measures, in particular the lockdown, hit the urban population very unequally and that it reproduces and strengthens certain urban inequalities, we argue that in the debate on urban life in the (post-)COVID-19 city a ‘white’ middle-class perspective is often dominant. As a result, the diversity of spatial needs and the varying degrees of spatial poverty are not sufficiently taken into account. We then move on to document the impact of COVID-19, and the measures to counter it, on precarious groups living in the city. Finally, we suggest a few socio-spatial lessons which could be drawn from the lockdown for a more equal post-COVID-19 city. The impact of the lockdown on urban life and the use of urban space was instantaneous. A remarkable feature of several early newspaper articles on COVID-19 and in Flemish cities and Brussels is its framing in terms of ‘urban flight’. In the articles, COVID-19 is framed as a potential new driver of urban flight and thus a threat to the renewed popularity of cities with (a part of) the middle class.“

Aus dem Verlagstext: „De coronapandemie heeft het wereldsysteem, ons leven en alle grote steden op de proef gesteld. In „De stad beter na corona?“ reflecteren stadsonderzoekers over welke stedelijke ongelijkheden covid precies heeft bloot gelegd of aangewakkerd en dit vanuit een uiteenlopende waaier van thematische insteken: van huisvesting tot diversiteit, van klimaat tot (wijk)gezondheidszorg. Onbevangen wordt nagedacht over hoe een meer rechtvaardige en dus gezondere stad na corona er zou kunnen uitzien: een 15-minutenstad, een auratische stad, een stad van capsules of zetten we eindelijk de stap voorbij de sacrificiële stad van vandaag? Dit boek wil een bijdrage leveren tot een bredere maatschappelijke discussie over een meer gezonde en rechtvaardige post-covidstad en daagt de lezer uit om te reflecteren over de rol van de stad in wereld.“

Angaben zum Inhalt: „De volgende pandemie is een zekerheid, net zo zeker als het feit dat we ons het coronabeleid niet nogmaals kunnen veroorloven. De kosten zijn te hoog geweest voor de maatschappij, voor de zorg en voor de economie.0Er is veel fout gegaan? en dat is verheugend, want zo kunnen we veel leren. Er is ook veel enorm goed gegaan, maar dat perspectief is ondergesneeuwd. Dit boek kijkt onbevangen terug op een unieke periode en blikt optimistisch vooruit, om te laten zien hoe we ons als individu, bedrijf en overheid beter kunnen voorbereiden op de volgende pandemie.“

Aus dem Inhaltstext: „Ervaringen van een bevlogen mbo-docent met online onderwijs en het op de fiets bezorgen van boeken bij zijn leerlingen tijdens de coronaperiode.“