Ihre Suche

Angaben zum Inhalt: „“65 dagen in Coronalogische volgorde”, is het lockdowndagboek van Wondelgems fotograaf Patrick Dekeyser. Tijdens die lockdown, waarbij het openbare leven stilvalt, schrijft hij van woensdag 18 maart 2020, tot en met donderdag 21 mei 2020, exact 65 dagen lang, gevoelens en externe prikkels neer. De ene dag met een kwinkslag, de andere met een ernstige reactie op zowat alles dat in het dagelijks leven rondom hem gaande is. Nationaal en in zijn geliefde stad Gent. Oorspronkelijk een column op zijn Facebook- pagina, is wat u nu in uw handen houdt, het resultaat van het aandringen door zijn volgers om de dagelijkse kroniekjes te bundelen. Hijzelf noemt het een fotoboek zonder foto’s, omdat, luisterend naar de neergeschreven situaties, men zich gewoon, met gesloten ogen kan voor de geest halen wat er te “zien” is. Als was het een fotoalbum. Zijn tweede boek, exact 10 jaar na de uitgave van “Gentse Feesten Impressies”, dat toen wèl een echt fotoboek was, maar onlosmakelijk verbonden met de onderschriften, beschrijft nu zijn ervaringen in een ongelooflijk onwezenlijke periode. Periode waarin politieke tegenstrijdigheden botsen met wetenschappelijke prioriteiten. Gezondheid versus economie. En soms primeert de ernst op de luchtigheid waarmee er met de realiteit wordt omgegaan. Een tijdsbeeld. Op chronologische manier verwoord. Op “coronalogische” manier voorgesteld.“

Aus dem Verlagstext: „Maart 2020, COVID-19 lockdown. De mondaine badplaats Knokke verandert in een spookstad, zijn inwoners zijn voorzichtig bij alles wat ze doen. De speurders werken maximaal van thuis uit. Wanneer in het Koningsbos een anoniem lijk wordt aangetroffen, zit rechercheur Stefaan Athenus met de handen in het haar. Door de pandemie is de politiebrigade onderbemand en er daagt geen versterking op. De brigadier dient te improviseren.“

Aus dem Inhaltstext: „Nergens was de impact van de coronapandemie zo hevig als in de woonzorgcentra. Ouderen werden gedurende maanden afgesneden van de buitenwereld en velen stierven in eenzaamheid, zonder afscheid te kunnen nemen van familieleden en vrienden. Zorgverleners hebben zich in uiterst benarde omstandigheden met hart en ziel en met gevaar voor de eigen gezondheid voor hen ingezet. In dit boek getuigen bewoners en medewerkers van woonzorgcentra, aan wie dit boek wordt opgedragen, hoe zij deze periode hebben beleefd. Ook experten en politici komen aan het woord. Zij trekken lessen uit de crisis en blikken vooruit naar het woonzorgcentrum van de toekomst.“

Angaben zum Inhalt: „Wat na deze coronacrisis? Zullen we in gedachten houden hoe we ons vandaag voelden? Hoe we plots nederiger werden? Zullen we blijven inzien dat we slecht omgaan met onze natuur, die tegelijk onze geliefde is geworden in de lockdown? Zal de solidariteit die we in deze periode ervaren een gewoonte worden? Zoeken we naar een nieuwe economie? Wat het wordt, hangt helemaal van onszelf af. Dit MagaBoek blikt terug én vooruit. We kijken terug op de eerste lockdown in de lente, hoe we geconfronteerd werden met onmacht en hoe dit een ongeziene creativiteit opriep. We blikken vooruit om te zoeken naar wat we hebben geleerd en hoe die lessen bouwstenen kunnen worden voor een nieuw tijdperk.“

Angaben zum Inhalt: „La crise du coronavirus a foudroyé le monde, mettant à l’arrêt la quasi-totalité de son économie. Devons-nous y voir un coup du sort, un événement imprévisible aux conséquences considérables et exceptionnelles, un « cygne noir », au sens où l’entend le philosophe américain Nassim Nicholas Taleb ? Rudy Aernoudt ne le pense pas. Exemples à l’appui, l’économiste nous rappelle que « les crises ont toujours existé » et déplore que les États ne tirent que rarement les leçons du passé. « Never waste a good crisis » disait pourtant Winston Churchill. Souscrivant à cette logique, espérant un sursaut citoyen, un réveil, Rudy Aernoudt analyse la crise et ses répercussions. Elle a pour lui des allures d’aubaine, d’occasion unique de changer les choses, que nous avons le devoir de ne pas galvauder. Partant des nouvelles tendances de l’ère post-corona, des valeurs humaines de notre société et d’une analyse fouillée de la structure de l’État belge, il nous expose sa vision de la Belgique de demain et trace les contours d’une politique socio-économique nouvelle.“

Angaben zum Inhalt: „‘Ik ben een systeemverbeteraar en hoop dat de coronacrisis een sense of urgency zal creëren, a wake-up call’, stelt de auteur. Deze crisis kan en mag inderdaad niet worden vergooid. Het is desondanks een unieke opportuniteit. Vanuit die gedachte analyseert de auteur de coronacrisis. Hij bespreekt wat de nieuwe tendensen zullen zijn in het tijdperk ‘na corona’ (n.C.). Op basis van die tendensen, de menselijke waarden en een accurate analyse van België schetst hij zijn visie over de toekomstige socio-economische maatschappij en tekent hij daarbij de krijtlijnen uit voor het noodzakelijk beleid.“

Angaben zum Inhalt: „Preventie van gezondheidsschade wordt (eindelijk) terecht bovenaan de agenda gezet. Zo worden in het boek volgende topics onder de aandacht gebracht: de rol van de diverse actoren betrokken bij de toepassing en de uitvoering van het welzijnsbeleid – werkgever, hiërarchische lijn, interne en externe preventiediensten, comité en werknemers – in het licht van de specifieke omstandigheden ten gevolge van de COVID-19-crisis; de nieuwe taken van de arbeidsarts inzake contactopsporing, quarantaine en testen en de impact daarvan op het gezondheidstoezicht (cf. KB 5 januari 2021 betreffende de rol van de preventieadviseur-arbeidsarts bij de bestrijding van het coronavirus COVID-19); de genese en de juridische aard van de Generieke Gids Veilig aan het Werk; het welzijn van de “telethuiswerkers” bij de uitvoering van hun werk, m.i.v. een analyse van de nieuwe CAO nr. 149 van 26 januari 2021; strafrechtelijke verantwoordelijkheid, beroepsziekte en arbeidsongeval: een juridische risicoanalyse.“

Aus dem Verlagstext: „On le sait, le virus Covid-19 est sournois: il tape là où cela fait mal. Ce constat de la médecine sur notre corps physique vaut pour nos corps constitués. La gestion de la Covid-19 menée depuis mars 2020 appuie sur les fragilités de notre système institutionnel. Elle place sous les projecteurs les angles morts de notre démocratie. Quel rôle pour les parlements et les citoyennes dans la décision politique ? Comment comprendre le tournant répressif qu'a connu cette gestion de crise à l'hiver 2020–2021? Le fédéralisme belge a-t-il été un atout ou un handicap dans la gestion de la pandémie ? Quelle place a été laissée aux jeunes? Et à l'égalité entre hommes et femmes? Dans un climat de crises à répétition (sanitaire, écologique, sociale...), l'objectif de cet ouvrage est de tirer les leçons du passé pour l'avenir.“

Angaben zum Inhalt: „Op 13 maart, precies het moment dat de wereld stilviel, begon Stephan Vanfleteren te wandelen. Hij wandelde bij valavond, vaak was hij uren onderweg. Hij zag het lente worden. ‘Alles zoals altijd. En toch kijk je nu beter. Je ziet dat de winterstormen het strand hebben veranderd. Dat vloed anders terugstroomt naar de zee. Je fantaseert uitvergrote virussen in de kruinen van de geknakte bomen.’ Gaandeweg raakt hij op de 15 kilometer rond zijn huis uitgekeken en breidt hij zijn actieradius uit. Onderweg fotografeert hij, maar hij houdt ook een dagboek bij. Hij noteert wat hij ziet, voelt en overdenkt. Na tweeënhalve maand is er het besef dat de stilte weg is. Stephan Vanfleteren eindigt zijn dagboek een paar weken later, als de zomer aanbreekt. Dagboek van een fotograaf legt op een fijnzinnige, persoonlijke en nabije manier de meest ingrijpende maanden uit onze hedendaagse geschiedenis vast.“

Aus dem Inhaltstext: „Verzameling cartoons waarop de Vlaamse illustrator en kinderboekenauteur situaties uit haar dagelijks bestaan als 'quarantaine mama' met vier kinderen thuis vanwege de coronacrisis verbeeldt.“

Angaben zum Inhalt: „Na schokkende en onverwachte gebeurtenissen met een sterke maatschappelijke impact wordt normaal gesproken een parlementaire onderzoekscommissie opgericht. Problemen moeten immers grondig worden onderzocht en verantwoordelijkheden duidelijk nagegaan. Dergelijke onderzoekscommissies hebben dan ook de bevoegdheden van een onderzoeksrechter. In ‘s lands glorieuze verleden werden meermaals onderzoekscommissies opgericht. Zo bijvoorbeeld naar aanleiding van de faillissementen van de Optima Bank of van Sabena, of naar aanleiding van de Panama-papers of de Dioxinecrisis. Het is dan ook ten zeerste verwonderlijk dat de Coronacrisis, met tenslotte tienduizend doden, niet heeft geleid tot de samenstelling van een volwaardige onderzoekscommissie, maar slechts tot een flauw afkooksel hiervan: een Covid-commissie met beperkte bevoegdheden. Een diepgravend onderzoek durfden de verantwoordelijken klaarblijkelijk niet aan. Over de manier waarop het Chinese virus hier te lande werd aangepakt, valt nochtans een en ander te zeggen. Mondmaskers bleken vernietigd, testmateriaal was niet voorhanden, de bevolking werd langdurig en schaamteloos voorgelogen door ministers en mediageile virologen, maatregelen vanwege een regering die vooral begaan bleek met het veiligstellen van eigen postjes kwamen telkens hopeloos te laat… Met de nodige kushandjes, schouderklopjes en knipoogjes naar de verantwoordelijken toe heeft de auteur dit alles chronologisch gevat in dit werkstuk. Vanaf het ontstaan van het virus tot de eindconclusie over de aanpak ervan.“

Angaben zum Inhalt: „In zes maanden tijd zijn België en Nederland onherkenbaar veranderd. Politici, bestuurders en deskundigen hebben het bijna enkel nog over het virus en dicteren ons hoe we daarmee moeten omgaan. De media spelen daarbij een bepalende rol. Voor nieuwe inzichten is nagenoeg geen plaats. De kloof tussen de aanhoudende draconische maatregelen en de feitelijke situatie wordt met de dag groter. Hoe heeft het zover kunnen komen? Erwin Pasmans en medeburger onderzoekers vonden elkaar in een sterk gevoelde noodzaak om hierover meer helderheid te krijgen. Dit spontane burgerinitiatief bleek één van de vele wereldwijd. Het rijke materiaal toont een ontnuchterend beeld dat geheel anders is dan ons in de media en de politiek wordt voorgeschoteld. In de publieke nieuwsvoorziening was vrijwel meteen zichtbaar hoezeer vele waardevolle wetenschappelijke informatie systematisch buiten beeld bleef of slechts gefragmenteerd aan bod kwam. Onvolledig getoonde cijfers en ontoereikende interpretaties werden voor waar aangenomen. Het smoren en framen van andere geluiden over de lockdown hielden aan en effectieve behandelmethoden werden zelfs verboden. Een dodelijk gemiste kans, immers met álle beschikbare kennis had een tunnelvisie voorkomen kunnen worden. In dit non-stop onderzoek werden steeds diepere lagen aangeboord en kwamen cruciale feiten boven tafel. Duidelijk is dat achter de schermen van de uitvergrote virusdreiging uiterst ingrijpende ontwikkelingen gaande zijn. De auteur weet dit wereldomvattende krachtenveld in beeld te brengen. Indringend beschrijft hij hoe dit ons leven diepgaand beïnvloedt en ons fundamentele recht op zelfbeschikking vergaand aantast. Naarmate de grotere agenda verder wordt uitgerold, kijken meer mensen erdoorheen. Precies daarom klinkt uit diverse lagen van de samenleving een steeds luidere roep om de regie over eigen welzijn en gezondheid - en eigenlijk over ons gehele leven - per direct weer terug te nemen. Als krachtig en menswaardig antwoord op de ontstane situatie. Wij mensen staan voor een onherroepelijk kantelpunt in onze geschiedenis. Waarvoor kiezen wij? Voor een voorgeschreven manier van leven in een technocratisch en totalitair aangestuurde werkelijkheid? Of voor een betrokken levenswijze - in private en publieke sfeer - met directe beslissingsbevoegdheid en echte samenwerking? Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie.“

Angaben zum Inhalt: „Mensen rouwden om geliefden, verloren hun job. Covid-19 was genadeloos. Toch zijn Meyrem Almaci en Petra De Sutter ervan overtuigd dat op de puinhoop van deze gezondheidscrisis een nieuwe samenleving kan ontstaan. De verandering is al bezig, bij de burgers. Iedereen spant zich in en toont zich solidair. Beide Groen-politica´s reiken nu ideeën aan om op verder te bouwen. Geen verre toekomstdroom, maar binnen handbereik: kansen na corona. Petra De Sutter (1963) is arts-gynaecoloog en hoogleraar aan de Universiteit Gent en zetelt voor Groen in het Europees Parlement.0Meyrem Almaci (1976) is voorzitter van Groen.“

Aus dem Verlagstext: „De coronapandemie heeft het wereldsysteem, ons leven en alle grote steden op de proef gesteld. In „De stad beter na corona?“ reflecteren stadsonderzoekers over welke stedelijke ongelijkheden covid precies heeft bloot gelegd of aangewakkerd en dit vanuit een uiteenlopende waaier van thematische insteken: van huisvesting tot diversiteit, van klimaat tot (wijk)gezondheidszorg. Onbevangen wordt nagedacht over hoe een meer rechtvaardige en dus gezondere stad na corona er zou kunnen uitzien: een 15-minutenstad, een auratische stad, een stad van capsules of zetten we eindelijk de stap voorbij de sacrificiële stad van vandaag? Dit boek wil een bijdrage leveren tot een bredere maatschappelijke discussie over een meer gezonde en rechtvaardige post-covidstad en daagt de lezer uit om te reflecteren over de rol van de stad in wereld.“

Angaben zum Inhalt: „In volle coronacrisis verscheen in een paar Vlaamse kranten een oproep van enkele auteurs om zoals in de 'Decamerone', een aantal verhalen samen te brengen. Toen bleek dat er geen enkele thrillerauteur bij de samenstellers genade vond, stelde Luc De Keersmaecker voor om zelf een initiatief te nemen. Hij kreeg van Peter Franck en Hubert van Lier de nodige steun om collega?s thrillerauteurs mee in de boot te trekken. De uitgever, die het initiatief genegen was, zorgde voor Nederlandse collega?s, die graag mee aan de riemen trokken.“