Ihre Suche

Aus dem Verlagstext: „De sterke nadruk op wetenschappelijkheid heeft het coronabeleid in Nederland ernstig belemmerd. Doordat de overheid en haar adviesorganen vooral natuur- en sociaalwetenschappelijke inzichten als grondslag voor het beleid namen, werden noodzakelijke maatregelen in Nederland pas met vertraging ingevoerd. Veel dingen waren onzeker tijdens corona. In plaats van te wachten tot wij de mate van zekerheid hebben die voor wetenschappelijke zekerheid noodzakelijk is, hadden wij meer op praktische wijsheid moeten vertrouwen.Praktische wijsheid houdt in dat wordt gekeken naar wat er op het spel staat, naar wat de gevolgen zijn als wij het mis hebben. Als er op die manier was gekeken tijdens de eerste periode van de coronacrisis, dan zou bijvoorbeeld veel eerder zijn besloten om de mondkapjesplicht in te voeren. Dit boek biedt een schets van hoe wij ons voor toekomstige crisissen kunnen wapenen door praktische wijsheid in te zetten om verstandige beslissingen onder onzekerheid en tijdsdruk te nemen.“

Aus den Verlagsangaben: „Vanaf het begin volgde journalist Leendert Douma de coronacrisis op de voet. Dat is logisch, want gezondheidszorg is zijn specialisme en hij is kind aan huis in ziekenhuizen en zorginstellingen. Toen raakte hij zelf besmet… Twee weken later werd hij met bloedspoed opgenomen, zijn zuurstofopname was gehalveerd. “Uw man is heel erg ziek, we weten niet of hij het gaat halen”, zei de arts tegen Leenderts vrouw toen Leendert op de intensive care aan de beademing lag. Leendert overleefde, maar werd een van de vele ‘langliggers’ op de IC. De artsen wisten zich geen raad. Wat maakten deze coronapatiënten mee? Hoe was dit voor hun naasten? Voor hun artsen, verpleegkundigen en alle andere behandelaars? Leendert geeft een inkijkje in de tijd waarin hij zweefde tussen leven en dood en de periode daarna, waarin hij moest werken aan zijn revalidatie. Hij interviewde de mensen die hem hielpen en die zijn leven redden. Dit boek is niet alleen een verslag van een gruwelijke tijd, maar geeft ook alle hulpverleners en betrokkenen een gezicht en een stem. Het geeft zo een uniek beeld van corona in de tweede golf.“

Aus dem Inhaltstext: „Tijdens de coronapandemie vonden overheid, wetenschap en burger elkaar terug in een ongemakkelijke vertrouwensdriehoek. In de strijd tegen een nieuw en ongekend virus moest elke hoofdrolspeler de andere spelers kunnen vertrouwen bij het maken van de talloze risico-inschattingen. Had de lockdown zin? En de avondklok? Zou het RIVM gelijk krijgen met zijn modellen? Werkten die mondkapjes nu eigenlijk wel of niet? Het was vooral deze dagelijkse risicodynamiek die onze omgang met de pandemie bepaalde. In 'We hebben alles onder controle' analyseert historicus Christ Klep de coronapandemie vanuit een verrassend en relevant perspectief: dat van onze risicoperceptie.“

Aus der Verlagsmeldung: „Sjoerd Kuyper is bekend geworden met zijn werk voor kinderen, maar hij is altijd voor volwassenen blijven schrijven: poëzie vooral, maar ook proza en theater. In Wij schreeuwden omhelzingen naar elkaar bundelt hij brieven aan vrienden, collega’s, uitgevers en zijn kinderen. Hij schreef ze in het eerste jaar van de pandemie, toen alleen papieren en digitale woorden de mensen bij elkaar hielden. Kuyper is al sinds zijn jeugd fanatiek brievenschrijver, maar in deze bizarre tijden verdubbelde zijn productie. Het hield hem in leven. Hij schreef over het virus dat zijn woonplaats Bergen vacuüm zoog, zijn ziektes en zeertes, zijn leeftijd, aanvaringen met omroepen, filmmakers en leesbevorderaars, de dood van zijn moeder. Kommer en kwel, jazeker, maar om geluk kun je niet lachen en er is niemand die over treurnis zo hilarisch kan schrijven als Sjoerd Kuyper.“

Aus den Verlagsangaben: „Sywert van Lienden, Bernd Damme en Camille van Gestel maakten aan het begin van de coronacrisis indruk met hun stichting Hulptroepen Alliantie. Met de hulp van een groep vrijwilligers en bedrijven als Randstad en Coolblue bestreden ze het mondkapjestekort in Nederland. Ze deden het ‘om niet’, zeiden ze, ‘voor de zorghelden’. De werkelijkheid bleek anders. In het geheim sloten ze een megadeal met de overheid waaraan ze 28 miljoen euro verdienden. De betalingen van honderden klanten sluisden ze naar een commerciële bv. Afnemers en zakelijk partners werden misleid, zelfs hun eigen medewerkers wisten nergens van. Toen de waarheid aan het licht kwam, trok het drietal een rookgordijn op. Jan-Hein Strop en Stefan Vermeulen deden maandenlang onderzoek naar de Hulptroepen Alliantie. Aan de hand van gesprekken met vele tientallen insiders en talloze interne documenten vertellen ze voor het eerst het hele verhaal achter deze affaire – in een boek vol nieuwe onthullingen.“

Aus dem Verlagstext: „In Crisis toont Jip van den Toorn de kleine en grote crisissen die ons in het dagelijks leven parten spelen en de vijf stadia die we met ze doorlopen. Hoe gaan we om met drama's als een plotselinge pandemie, een langverwachte klimaatcrisis, FOMO door social media, ontembare reislust én groeiende vliegschaamte? Hoe dealen we met onze eigen crisis en hoe met die van een ander? En wat zegt dat over ons? Jip van den Toorn vangt niet alleen scherp, confronterend en humoristisch de tijdsgeest maar ook ons gedrag als individu en maatschappij. En dat maakt haar tot een van de meest relevante columnisten van Nederland.“

Angaben zum Inhalt: „Vanaf het moment dat Nederland werd geconfronteerd met het coronavirus gaven cartoonisten op eigenzinnige wijze commentaar: op het begin van de crisis, de welhaast corona-loze zomer, de tweede golf met lockdowns, de wappies, de avondklok en de komst van het vaccin.00Historicus Jan de Bas toont de beeldvorming rond de coronacrisis en hij laat ook de cartoonisten zelf aan het woord. De ruim honderdvijftig spotprenten in 'Corona in cartoons' zijn gemaakt door toptekenaars zoals Bas van der Schot, Kamagurka, Tom Janssen, Joep Bertrams, Berend Vonk, Len Munnik, Jos Collignon en Arend van Dam. Ook Fokke & Sukke zijn present. De prenten bieden een unieke terugblik op een jaar waarin het normale leven misschien wel voorgoed veranderde.“

Angaben zum Inhalt: „De volgende pandemie is een zekerheid, net zo zeker als het feit dat we ons het coronabeleid niet nogmaals kunnen veroorloven. De kosten zijn te hoog geweest voor de maatschappij, voor de zorg en voor de economie.0Er is veel fout gegaan? en dat is verheugend, want zo kunnen we veel leren. Er is ook veel enorm goed gegaan, maar dat perspectief is ondergesneeuwd. Dit boek kijkt onbevangen terug op een unieke periode en blikt optimistisch vooruit, om te laten zien hoe we ons als individu, bedrijf en overheid beter kunnen voorbereiden op de volgende pandemie.“

Aus dem Inhaltstext: „Ervaringen van een bevlogen mbo-docent met online onderwijs en het op de fiets bezorgen van boeken bij zijn leerlingen tijdens de coronaperiode.“

Angaben zum Inhalt: „Tijdens de coronacrisis nam de regering maatregelen die de bewegingsvrijheid van burgers in toenemende mate inperkten. Lockdowns, reisbeperkingen, mondkapjes, gesloten winkels en dichte scholen moesten helpen de pandemie te bedwingen. Op economisch, sociaal-maatschappelijk, psychologisch, pedagogisch, juridisch, ethisch en medisch gebied werden grote offers gevraagd. Tegelijkertijd nam de wetenschappelijke kennis over het virus toe en vestigde de regering alle hoop op een werkzaam vaccin. Maar hoe wetenschappelijk onderbouwd waren de genomen maatregelen?00In 'Pandemische chaos' buigt een groep deskundigen zich over deze vraag en de rechtvaardiging van de maatregelen in relatie tot de ernst van de pandemie.“

Verlagsinformation: „Een vriendinnengroep van vier meisjes worden op de middelbare school al snel de bende van Bandy Bel genoemd. Bandy Bel is de aanvoerster. Zij wordt beschreven als een mengeling van een bandiet en Pietje Bel. In hun bende outfit oogt de groep zeer gevaarlijk. Ze laten Fatima onderduiken omdat ze moeilijkheden heeft met haar ouders. Dan bestaat de groep tijdelijk uit drie meiden .Maar sneller dan ze denken worden ze herenigd en zijn ze weer compleet. Begin 2020 waait er een gevaarlijk virus over het land. De laatste schooldag voor ze in Lock down gaan begint een bijna niet te beschrijven avontuur. Ongemerkt worden ze meegezogen in het verleden van de ouders van Ingeborg en Bandy. Clementine, de lieve lerares geschiedenis, begeeft zich door liefde in een gevaarlijk milieu en wordt ontvoerd. Doordat de bende van Bandy Bel juf Clementine te hulp willen schieten moeten zij onderduiken. Een groep criminelen is naar hen op zoek. Ze duiken uiteindelijk onder bij Tante Loes waar Fatima ook een tijdje in het tuinhuisje heeft gebivakkeerd. In dat nette burgerlijke huis doen ze ontdekkingen die door de buitenwereld nooit zouden zijn opgemerkt.“

Angaben zum Inhalt: „Het thema eenzaamheid laat niemand onberoerd. Joris van Casteren is er, misschien omdat hij als baby wekenlang in een couveuse lag, afgescheiden van enig menselijk contact, door gefascineerd: in al zijn boeken komt het thema in verschillende gedaanten aan de orde. In 2018 trad hij aan als coördinator van de stichting De Eenzame Uitvaart, die overledenen zonder familie of sociaal netwerk een bijzonder saluut brengt met een persoonlijk gedicht. De wereld van eenzame mensen, die normaal volstrekt onzichtbaar is, ging hiermee voor hem open. In Eenzaamheid biedt Van Casteren een uniek inkijkje in zijn grote fascinatie, die in deze tijden van corona nog pregnanter is geworden. In een combinatie van wonderlijke anekdotes en maatschappelijke en literaire bespiegelingen belicht hij het raadselachtige verschijnsel eenzaamheid van verschillende kanten. Daarnaast is het ook een persoonlijk relaas over de liefde voor een celliste uit Philadelphia die een einde maakte aan zijn eigen eenzaamheid.“

Verlagsinformation: „Tweelingen Alexander en Leonidas (1960) staan bij de uitbraak van de grootste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog lijnrecht tegenover elkaar. Kunnen ze een breuk voorkomen? Hoe staan hun partners erin? Hun vrienden? Dreigt hun wereld – de wereld – ten onder te gaan aan een complot van waanzinnigen of is iedereen ongewild slachtoffer van de langverwachte pandemie der pandemieën? Oogst van de angst confronteert de lezer met de harde werkelijkheid van 2020.“

Aus dem Inhaltstext: „Op 12 maart 2020 sloten alle theaters in Nederland noodgedwongen de deuren vanwege het coronavirus. Toneelgroep Maastricht zag 175 voorstellingen in rook opgaan. In diezelfde week begonnen artistiek leiders Servé Hermans en Michel Sluysmans met een wekelijkse column voor het radioprogramma L1 Cultuurcafé. Elk verhaal draagt de titel van een liedje dat direct na afloop in de uitzending werd gedraaid. Blijven lopen is een afwisselend hoopvol en moedeloos verslag geworden van twee theatermakers in een jaar zonder theater. Het is een bevlogen lofzang op kunst en cultuur. En daarnaast is het een persoonlijk duo-document van een man die vader is en een die op het punt staat het te worden.“

Angaben zum Inhalt: „COVID-19 en recht: de coronacrisis bezien vanuit verschillende juridische perspectieven is een project van Law Extra, het talentenprogramma van de rechtenfaculteit van de Radboud Universiteit. Twaalf rechtenstudenten doen in deze bundel verslag van hun onderzoek naar de werking van het Nederlandse recht in coronatijd. In deze wetenschappelijke artikelen worden enkele juridische implicaties van de COVID-19-crisis op verschillende rechtsgebieden besproken en hoe daarmee om te gaan. Met deze bundel beogen de auteurs te laten zien hoe het Nederlandse recht ook goed kan blijven functioneren in een crisistijd, zoals deze.“

Klappentext: „Hoe komen we uit deze crisis? Dat is de vraag die Ramsey Nasr, een van Nederlands meest veelzijdige kunstenaars, zichzelf stelt. De pandemie legt volgens Nasr bloot wat we lange tijd niet wilden zien: het politieke en economische systeem heeft de fundamenten van onze samenleving aangetast. In een uiterst persoonlijk en tegelijk rationeel betoog ontleedt Nasr de corona- en klimaatcrisis als twee rampen die wezenlijk met elkaar verbonden zijn. Stap voor stap bevraagt hij onze gehele westerse manier van leven. Aan de hand van kunstenaars als Boccaccio, Rilke en Van Gogh houdt Nasr een pleidooi om onze plek op aarde en ons idee van geluk radicaal te herzien, niet als zweverig ideaal, maar puur uit lijfsbehoud. De fundamenten is daarmee naast een indringende hartenkreet een politieke oproep tot opstand. Tegenover de chaos van deze tijd plaatst Nasr een urgent maar hoopvol geluid voor een land en wereld in crisis.“