Ihre Suche

Aus den Verlagsangaben: „Sywert van Lienden, Bernd Damme en Camille van Gestel maakten aan het begin van de coronacrisis indruk met hun stichting Hulptroepen Alliantie. Met de hulp van een groep vrijwilligers en bedrijven als Randstad en Coolblue bestreden ze het mondkapjestekort in Nederland. Ze deden het ‘om niet’, zeiden ze, ‘voor de zorghelden’. De werkelijkheid bleek anders. In het geheim sloten ze een megadeal met de overheid waaraan ze 28 miljoen euro verdienden. De betalingen van honderden klanten sluisden ze naar een commerciële bv. Afnemers en zakelijk partners werden misleid, zelfs hun eigen medewerkers wisten nergens van. Toen de waarheid aan het licht kwam, trok het drietal een rookgordijn op. Jan-Hein Strop en Stefan Vermeulen deden maandenlang onderzoek naar de Hulptroepen Alliantie. Aan de hand van gesprekken met vele tientallen insiders en talloze interne documenten vertellen ze voor het eerst het hele verhaal achter deze affaire – in een boek vol nieuwe onthullingen.“

Angaben zum Inhalt: „Op 1 januari 2020 schreef Sheila Sitalsing in een vooruitblik op het nieuwe jaar "dat het misschien beter is om je druk te maken over nu dan over straks, omdat het straks toch allemaal anders zal lopen". Dat laatste klopte: het liep allemaal anders. Corona veroorzaakte een ware aardverschuiving. De symbolen van wat "onze manier van leven" was gaan heten, waren in één klap niet heilig meer: handen schudden, een terrasje pakken, je onderdompelen in de pret- en festivaleconomie, reizen, het openbaar vervoer. Ze documenteerde deze periode drie keer per week in haar columns voor 'de Volkskrant'. In 'Dagboek van een krankzinnig jaar' brengt Sitalsing al haar inzichten op scherpzinnige en heldere wijze samen, en neemt zo de lezer mee door alle politieke, economische en sociale ontwikkelingen van 2020. Het ideale boek om te reflecteren op het jaar waarin de wereld kantelde. Sheila Sitalsing (1968) is journalist. Ze werkte voor achtereenvolgens het 'Rotterdams Dagblad', 'Elsevier' en 'de Volkskrant' als onder meer financieel-economisch verslaggever, correspondent Europese Unie in Brussel, chef economieredactie en politiek redacteur in Den Haag. Tegenwoordig is ze freelancejournalist en schrijft ze drie keer per week een column in 'de Volkskrant' over politiek en economie. Voor die columns won ze in 2013 de Heldringprijs voor beste columnist van Nederland.“

Angaben zum Inhalt: „Na de quarantaine is een even noodzakelijke als urgente uitnodiging om verder te kijken. Om met elkaar na te denken over de lessen van de pandemie en over de wereld waarin wij willen gaan leven. Nu de eerste piek van de coronacrisis achter de rug is, kijken we aan tegen een ravage. Alles lijkt ontwricht. Levens gingen verloren, ons doen en laten werd ingeperkt en de economie raakte in een paar weken in een vrije val. Veel Nederlanders kampen met grote onzekerheid en zorgen over hun werk, hun sociale leven, hun toekomst. Een eenvoudige weg terug naar hoe het was lijkt afgesneden. Anders is niet per se slechter. In dit boek maakt een aantal vooraanstaande denkers, deskundigen en bestuurders een voorlopige balans op. Vanuit hun eigen kennis en ervaring kijken zij terug en vooruit. Hoe heeft de crisis ons zo kunnen overvallen? Wat zijn de oorzaken? Wat leren we ervan? En vooral: hoe gaan we straks door? Na de quarantaine is een even noodzakelijke als urgente uitnodiging om verder te kijken. Om met elkaar na te denken over de lessen van de pandemie en over de wereld waarin wij willen gaan leven. 'Als je, zoals ik, elke dag bezig bent met crisisbestrijding is het van grote waarde om de snelkookpan even van het vuur te halen. Om tunnelvisie te voorkomen, andere perspectieven te overdenken en doorkijkjes naar de toekomst te hebben. Deze waardevolle bundel verruimt de horizon en helpt om ons voor te bereiden op het vervolg en op een eventuele nieuwe crisis.' - Pieter-Jaap Aalbersberg, Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid.“

Angaben zum Inhalt: „In zes maanden tijd zijn België en Nederland onherkenbaar veranderd. Politici, bestuurders en deskundigen hebben het bijna enkel nog over het virus en dicteren ons hoe we daarmee moeten omgaan. De media spelen daarbij een bepalende rol. Voor nieuwe inzichten is nagenoeg geen plaats. De kloof tussen de aanhoudende draconische maatregelen en de feitelijke situatie wordt met de dag groter. Hoe heeft het zover kunnen komen? Erwin Pasmans en medeburger onderzoekers vonden elkaar in een sterk gevoelde noodzaak om hierover meer helderheid te krijgen. Dit spontane burgerinitiatief bleek één van de vele wereldwijd. Het rijke materiaal toont een ontnuchterend beeld dat geheel anders is dan ons in de media en de politiek wordt voorgeschoteld. In de publieke nieuwsvoorziening was vrijwel meteen zichtbaar hoezeer vele waardevolle wetenschappelijke informatie systematisch buiten beeld bleef of slechts gefragmenteerd aan bod kwam. Onvolledig getoonde cijfers en ontoereikende interpretaties werden voor waar aangenomen. Het smoren en framen van andere geluiden over de lockdown hielden aan en effectieve behandelmethoden werden zelfs verboden. Een dodelijk gemiste kans, immers met álle beschikbare kennis had een tunnelvisie voorkomen kunnen worden. In dit non-stop onderzoek werden steeds diepere lagen aangeboord en kwamen cruciale feiten boven tafel. Duidelijk is dat achter de schermen van de uitvergrote virusdreiging uiterst ingrijpende ontwikkelingen gaande zijn. De auteur weet dit wereldomvattende krachtenveld in beeld te brengen. Indringend beschrijft hij hoe dit ons leven diepgaand beïnvloedt en ons fundamentele recht op zelfbeschikking vergaand aantast. Naarmate de grotere agenda verder wordt uitgerold, kijken meer mensen erdoorheen. Precies daarom klinkt uit diverse lagen van de samenleving een steeds luidere roep om de regie over eigen welzijn en gezondheid - en eigenlijk over ons gehele leven - per direct weer terug te nemen. Als krachtig en menswaardig antwoord op de ontstane situatie. Wij mensen staan voor een onherroepelijk kantelpunt in onze geschiedenis. Waarvoor kiezen wij? Voor een voorgeschreven manier van leven in een technocratisch en totalitair aangestuurde werkelijkheid? Of voor een betrokken levenswijze - in private en publieke sfeer - met directe beslissingsbevoegdheid en echte samenwerking? Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie.“

Angaben zum Inhalt: „Bij de aanpak van de coronacrisis is heel veel geblunderd. Het coronagevaar werd aanvankelijk voor “een griepje” gehouden. De overheid holde steeds achter de feiten aan en kwam veel te laat met maatregelen. Er moest voor de aanschaf van mondmaskers een taskforce worden opgericht, omdat de bevoegde minister hiertoe niet in staat bleek. Artsen en zorgpersoneel hadden een schrijnend tekort aan test- en ander materiaal. De communicatie naar de bevolking was een chaos. En alsof het allemaal nog niet erg genoeg was, werd de menselijke crisis gretig misbruikt om een regering op poten te zetten die bijna niemand wil. In dit land overleden 10.000 mensen door het virus. Onnodig veel mensenlevens gingen verloren in ziekenhuizen en woonzorgcentra. Het is essentieel dat de fouten en tekortkomingen grondig worden onderzocht. Tot op het bot. In een onderzoekscommissie die onderzoeksdaden kan verrichten en de betrokkenen kan ondervragen. Zodat de in dit boek beschreven blunders zich nooit meer kunnen herhalen.“

Aus dem Inhaltstext: „Tijdens de coronapandemie vonden overheid, wetenschap en burger elkaar terug in een ongemakkelijke vertrouwensdriehoek. In de strijd tegen een nieuw en ongekend virus moest elke hoofdrolspeler de andere spelers kunnen vertrouwen bij het maken van de talloze risico-inschattingen. Had de lockdown zin? En de avondklok? Zou het RIVM gelijk krijgen met zijn modellen? Werkten die mondkapjes nu eigenlijk wel of niet? Het was vooral deze dagelijkse risicodynamiek die onze omgang met de pandemie bepaalde. In 'We hebben alles onder controle' analyseert historicus Christ Klep de coronapandemie vanuit een verrassend en relevant perspectief: dat van onze risicoperceptie.“

Aus dem Verlagstext: „De sterke nadruk op wetenschappelijkheid heeft het coronabeleid in Nederland ernstig belemmerd. Doordat de overheid en haar adviesorganen vooral natuur- en sociaalwetenschappelijke inzichten als grondslag voor het beleid namen, werden noodzakelijke maatregelen in Nederland pas met vertraging ingevoerd. Veel dingen waren onzeker tijdens corona. In plaats van te wachten tot wij de mate van zekerheid hebben die voor wetenschappelijke zekerheid noodzakelijk is, hadden wij meer op praktische wijsheid moeten vertrouwen.Praktische wijsheid houdt in dat wordt gekeken naar wat er op het spel staat, naar wat de gevolgen zijn als wij het mis hebben. Als er op die manier was gekeken tijdens de eerste periode van de coronacrisis, dan zou bijvoorbeeld veel eerder zijn besloten om de mondkapjesplicht in te voeren. Dit boek biedt een schets van hoe wij ons voor toekomstige crisissen kunnen wapenen door praktische wijsheid in te zetten om verstandige beslissingen onder onzekerheid en tijdsdruk te nemen.“

Angaben zum Inhalt: „Op basis van vele gesprekken reconstrueren Nieuwspoortrapporteurs Laurens Boven en Sophie van Leeuwen in dit boek het functioneren van het Binnenhof tijdens de eerste maanden van de coronacrisis. Voorjaar 2020. Het coronavirus dwingt Nederland in een lockdown. Alle ogen zijn gericht op de persconferenties van premier Mark Rutte. Terwijl zijn kabinet de meest ingrijpende maatregelen sinds de Tweede Wereldoorlog aankondigt, daalt een vreemde stilte neer op het Binnenhof. Het parlement zet zichzelf op de waakvlam. Journalisten dwalen door lege wandelgangen. Hoe controleer je de regering in zulke buitengewone omstandigheden, vragen parlement en media zich af. Op verzoek van perscentrum Nieuwspoort en op basis van vele gesprekken reconstrueren politiek journalisten Laurens Boven en Sophie van Leeuwen in dit boek deze uitzonderlijke maanden. Ze zien overwerkte politici, verwarring en frustratie, maar ook saamhorigheidsgevoel. Stilte op het Binnenhof is een meeslepend geschreven, fascinerend inside-verslag van een historisch moment in de Nederlandse geschiedenis. Laurens Boven (1977) werkt sinds 2015 als politiek verslaggever voor BNR Nieuwsradio in Den Haag. Eerder was hij buitenlandredacteur bij de NOS en freelance radiocorrespondent in Berlijn. Samen met Sophie van Leeuwen en Mark Beekhuis maakt hij de wekelijkse BNR-podcast Newsroom Den Haag. Sophie van Leeuwen (1977) is politiek verslaggever voor BNR Nieuwsradio. Eerder was zij Afrika-verslaggever voor de Wereldomroep en werkte zij als freelance correspondent in Brussel.“

Angaben zum Inhalt: „Tijdens de coronacrisis nam de regering maatregelen die de bewegingsvrijheid van burgers in toenemende mate inperkten. Lockdowns, reisbeperkingen, mondkapjes, gesloten winkels en dichte scholen moesten helpen de pandemie te bedwingen. Op economisch, sociaal-maatschappelijk, psychologisch, pedagogisch, juridisch, ethisch en medisch gebied werden grote offers gevraagd. Tegelijkertijd nam de wetenschappelijke kennis over het virus toe en vestigde de regering alle hoop op een werkzaam vaccin. Maar hoe wetenschappelijk onderbouwd waren de genomen maatregelen?00In 'Pandemische chaos' buigt een groep deskundigen zich over deze vraag en de rechtvaardiging van de maatregelen in relatie tot de ernst van de pandemie.“