Ihre Suche

Angaben zum Inhalt: „COVID-19 en recht: de coronacrisis bezien vanuit verschillende juridische perspectieven is een project van Law Extra, het talentenprogramma van de rechtenfaculteit van de Radboud Universiteit. Twaalf rechtenstudenten doen in deze bundel verslag van hun onderzoek naar de werking van het Nederlandse recht in coronatijd. In deze wetenschappelijke artikelen worden enkele juridische implicaties van de COVID-19-crisis op verschillende rechtsgebieden besproken en hoe daarmee om te gaan. Met deze bundel beogen de auteurs te laten zien hoe het Nederlandse recht ook goed kan blijven functioneren in een crisistijd, zoals deze.“

Angaben zum Inhalt: „Preventie van gezondheidsschade wordt (eindelijk) terecht bovenaan de agenda gezet. Zo worden in het boek volgende topics onder de aandacht gebracht: de rol van de diverse actoren betrokken bij de toepassing en de uitvoering van het welzijnsbeleid – werkgever, hiërarchische lijn, interne en externe preventiediensten, comité en werknemers – in het licht van de specifieke omstandigheden ten gevolge van de COVID-19-crisis; de nieuwe taken van de arbeidsarts inzake contactopsporing, quarantaine en testen en de impact daarvan op het gezondheidstoezicht (cf. KB 5 januari 2021 betreffende de rol van de preventieadviseur-arbeidsarts bij de bestrijding van het coronavirus COVID-19); de genese en de juridische aard van de Generieke Gids Veilig aan het Werk; het welzijn van de “telethuiswerkers” bij de uitvoering van hun werk, m.i.v. een analyse van de nieuwe CAO nr. 149 van 26 januari 2021; strafrechtelijke verantwoordelijkheid, beroepsziekte en arbeidsongeval: een juridische risicoanalyse.“

Aus dem Verlagstext: „Die Corona-Pandemie führte in den Jahren 2020 und 2021 zu Maßnahmen, welche seit Anwendung des Schengener Übereinkommens seit 1995 nicht mehr in Kraft waren: Grenzkontrollen an den deutschen Grenzen zu den Nachbarstaaten und umgekehrt, temporäre Grenzschließungen sowie Einreise nur unter Bedingung negativer Testergebnisse oder Impfnachweise. Diese auf der nationalen oder regionalen Ebene gesteuerten Maßnahmen, welche auf unterschiedlichen Inzidenzen und Bedeutungen des Grenzpendlerverkehrs basieren, sind bislang noch nicht Fokus einer systematischen Wirkungsanalyse gewesen. In diesem Beitrag wird versucht, die Situation an den deutschen Grenzen aufzuschlüsseln und die politischen Maßnahmen in Relation zu setzen. Hierbei wird die pandemische Lage der Grenzräume zu den neun Nachbarländern auf beiden Seiten der Grenze analysiert. Es wird klar, dass jedes Land hier unterschiedliche Ausgangssituationen hat und unterschiedliche Maßnahmen verfolgt. Die Stringenz dieser Maßnahmen ist jedoch sehr verschieden, und die Wirkungen sind im Verlauf der Pandemie entsprechend mehr oder weniger erfolgreich. Basierend auf den Ergebnissen erfolgen politische Handlungsempfehlungen, die die Pandemie als Brennglas für die Notwendigkeit politischer Kooperationen in Grenzräumen hervorhebt und Verbesserungen zur Krisenfestigkeit in den Blick nehmen.“

Aus dem Verlagstext: „On le sait, le virus Covid-19 est sournois: il tape là où cela fait mal. Ce constat de la médecine sur notre corps physique vaut pour nos corps constitués. La gestion de la Covid-19 menée depuis mars 2020 appuie sur les fragilités de notre système institutionnel. Elle place sous les projecteurs les angles morts de notre démocratie. Quel rôle pour les parlements et les citoyennes dans la décision politique ? Comment comprendre le tournant répressif qu'a connu cette gestion de crise à l'hiver 2020–2021? Le fédéralisme belge a-t-il été un atout ou un handicap dans la gestion de la pandémie ? Quelle place a été laissée aux jeunes? Et à l'égalité entre hommes et femmes? Dans un climat de crises à répétition (sanitaire, écologique, sociale...), l'objectif de cet ouvrage est de tirer les leçons du passé pour l'avenir.“

Aus dem Verlagstext: „In Crisis toont Jip van den Toorn de kleine en grote crisissen die ons in het dagelijks leven parten spelen en de vijf stadia die we met ze doorlopen. Hoe gaan we om met drama's als een plotselinge pandemie, een langverwachte klimaatcrisis, FOMO door social media, ontembare reislust én groeiende vliegschaamte? Hoe dealen we met onze eigen crisis en hoe met die van een ander? En wat zegt dat over ons? Jip van den Toorn vangt niet alleen scherp, confronterend en humoristisch de tijdsgeest maar ook ons gedrag als individu en maatschappij. En dat maakt haar tot een van de meest relevante columnisten van Nederland.“

Abstract: „Dit artikel brengt de juridische grondslag voor de door de Curaçaose regering genomen maatregelen ter bestrijding van COVID-19 in kaart. Elk overheidsoptreden dient te berusten op kenbare en voldoende algemene wettelijke regels en grondrechten dienen door de overheid te worden geëerbiedigd. Ook onder grote druk en in tijden van nood waarin snel en adequaat handelen door de overheid is geboden, zal de rechtsstaat gerespecteerd moeten worden. De getroffen maatregelen begin 2020 in Curaçao verhouden zich echter niet altijd even goed tot de beginselen van de democratische rechtsstaat.“

Angaben zum Inhalt: „Op 13 maart, precies het moment dat de wereld stilviel, begon Stephan Vanfleteren te wandelen. Hij wandelde bij valavond, vaak was hij uren onderweg. Hij zag het lente worden. ‘Alles zoals altijd. En toch kijk je nu beter. Je ziet dat de winterstormen het strand hebben veranderd. Dat vloed anders terugstroomt naar de zee. Je fantaseert uitvergrote virussen in de kruinen van de geknakte bomen.’ Gaandeweg raakt hij op de 15 kilometer rond zijn huis uitgekeken en breidt hij zijn actieradius uit. Onderweg fotografeert hij, maar hij houdt ook een dagboek bij. Hij noteert wat hij ziet, voelt en overdenkt. Na tweeënhalve maand is er het besef dat de stilte weg is. Stephan Vanfleteren eindigt zijn dagboek een paar weken later, als de zomer aanbreekt. Dagboek van een fotograaf legt op een fijnzinnige, persoonlijke en nabije manier de meest ingrijpende maanden uit onze hedendaagse geschiedenis vast.“

Angaben zum Inhalt: „Op 1 januari 2020 schreef Sheila Sitalsing in een vooruitblik op het nieuwe jaar "dat het misschien beter is om je druk te maken over nu dan over straks, omdat het straks toch allemaal anders zal lopen". Dat laatste klopte: het liep allemaal anders. Corona veroorzaakte een ware aardverschuiving. De symbolen van wat "onze manier van leven" was gaan heten, waren in één klap niet heilig meer: handen schudden, een terrasje pakken, je onderdompelen in de pret- en festivaleconomie, reizen, het openbaar vervoer. Ze documenteerde deze periode drie keer per week in haar columns voor 'de Volkskrant'. In 'Dagboek van een krankzinnig jaar' brengt Sitalsing al haar inzichten op scherpzinnige en heldere wijze samen, en neemt zo de lezer mee door alle politieke, economische en sociale ontwikkelingen van 2020. Het ideale boek om te reflecteren op het jaar waarin de wereld kantelde. Sheila Sitalsing (1968) is journalist. Ze werkte voor achtereenvolgens het 'Rotterdams Dagblad', 'Elsevier' en 'de Volkskrant' als onder meer financieel-economisch verslaggever, correspondent Europese Unie in Brussel, chef economieredactie en politiek redacteur in Den Haag. Tegenwoordig is ze freelancejournalist en schrijft ze drie keer per week een column in 'de Volkskrant' over politiek en economie. Voor die columns won ze in 2013 de Heldringprijs voor beste columnist van Nederland.“

Aus dem Inhaltstext: „Verzameling cartoons waarop de Vlaamse illustrator en kinderboekenauteur situaties uit haar dagelijks bestaan als 'quarantaine mama' met vier kinderen thuis vanwege de coronacrisis verbeeldt.“

Verlagsinformation: „Een vriendinnengroep van vier meisjes worden op de middelbare school al snel de bende van Bandy Bel genoemd. Bandy Bel is de aanvoerster. Zij wordt beschreven als een mengeling van een bandiet en Pietje Bel. In hun bende outfit oogt de groep zeer gevaarlijk. Ze laten Fatima onderduiken omdat ze moeilijkheden heeft met haar ouders. Dan bestaat de groep tijdelijk uit drie meiden .Maar sneller dan ze denken worden ze herenigd en zijn ze weer compleet. Begin 2020 waait er een gevaarlijk virus over het land. De laatste schooldag voor ze in Lock down gaan begint een bijna niet te beschrijven avontuur. Ongemerkt worden ze meegezogen in het verleden van de ouders van Ingeborg en Bandy. Clementine, de lieve lerares geschiedenis, begeeft zich door liefde in een gevaarlijk milieu en wordt ontvoerd. Doordat de bende van Bandy Bel juf Clementine te hulp willen schieten moeten zij onderduiken. Een groep criminelen is naar hen op zoek. Ze duiken uiteindelijk onder bij Tante Loes waar Fatima ook een tijdje in het tuinhuisje heeft gebivakkeerd. In dat nette burgerlijke huis doen ze ontdekkingen die door de buitenwereld nooit zouden zijn opgemerkt.“

Abstract: „In de periode tussen 12 maart en 1 december 2020 hadden de 25 veiligheidsregio’s een sleutelrol bij de bestrijding van het coronavirus. Zij volgden de bindende aanwijzingen van de Minister van VWS op en hadden daarnaast de bevoegdheid om eigen maatregelen voor hun regio te nemen. Dankzij het afstemmingsoverleg tussen de veiligheidsregio’s in het Veiligheidsberaad is in de corona-aanpak niettemin steeds een grote mate van uniformiteit zichtbaar geweest. In deze bijdrage komt aan de orde hoe beperkt de ruimte voor een gedifferentieerde corona-aanpak in de afgelopen maanden is geweest en waarom de betrokkenheid van de veiligheidsregio’s bij de coronabestrijding achteraf gezien als een gelukkige greep kan worden beschouwd.“

Angaben zum Inhalt: „Na schokkende en onverwachte gebeurtenissen met een sterke maatschappelijke impact wordt normaal gesproken een parlementaire onderzoekscommissie opgericht. Problemen moeten immers grondig worden onderzocht en verantwoordelijkheden duidelijk nagegaan. Dergelijke onderzoekscommissies hebben dan ook de bevoegdheden van een onderzoeksrechter. In ‘s lands glorieuze verleden werden meermaals onderzoekscommissies opgericht. Zo bijvoorbeeld naar aanleiding van de faillissementen van de Optima Bank of van Sabena, of naar aanleiding van de Panama-papers of de Dioxinecrisis. Het is dan ook ten zeerste verwonderlijk dat de Coronacrisis, met tenslotte tienduizend doden, niet heeft geleid tot de samenstelling van een volwaardige onderzoekscommissie, maar slechts tot een flauw afkooksel hiervan: een Covid-commissie met beperkte bevoegdheden. Een diepgravend onderzoek durfden de verantwoordelijken klaarblijkelijk niet aan. Over de manier waarop het Chinese virus hier te lande werd aangepakt, valt nochtans een en ander te zeggen. Mondmaskers bleken vernietigd, testmateriaal was niet voorhanden, de bevolking werd langdurig en schaamteloos voorgelogen door ministers en mediageile virologen, maatregelen vanwege een regering die vooral begaan bleek met het veiligstellen van eigen postjes kwamen telkens hopeloos te laat… Met de nodige kushandjes, schouderklopjes en knipoogjes naar de verantwoordelijken toe heeft de auteur dit alles chronologisch gevat in dit werkstuk. Vanaf het ontstaan van het virus tot de eindconclusie over de aanpak ervan.“

Angaben zum Inhalt: „In zes maanden tijd zijn België en Nederland onherkenbaar veranderd. Politici, bestuurders en deskundigen hebben het bijna enkel nog over het virus en dicteren ons hoe we daarmee moeten omgaan. De media spelen daarbij een bepalende rol. Voor nieuwe inzichten is nagenoeg geen plaats. De kloof tussen de aanhoudende draconische maatregelen en de feitelijke situatie wordt met de dag groter. Hoe heeft het zover kunnen komen? Erwin Pasmans en medeburger onderzoekers vonden elkaar in een sterk gevoelde noodzaak om hierover meer helderheid te krijgen. Dit spontane burgerinitiatief bleek één van de vele wereldwijd. Het rijke materiaal toont een ontnuchterend beeld dat geheel anders is dan ons in de media en de politiek wordt voorgeschoteld. In de publieke nieuwsvoorziening was vrijwel meteen zichtbaar hoezeer vele waardevolle wetenschappelijke informatie systematisch buiten beeld bleef of slechts gefragmenteerd aan bod kwam. Onvolledig getoonde cijfers en ontoereikende interpretaties werden voor waar aangenomen. Het smoren en framen van andere geluiden over de lockdown hielden aan en effectieve behandelmethoden werden zelfs verboden. Een dodelijk gemiste kans, immers met álle beschikbare kennis had een tunnelvisie voorkomen kunnen worden. In dit non-stop onderzoek werden steeds diepere lagen aangeboord en kwamen cruciale feiten boven tafel. Duidelijk is dat achter de schermen van de uitvergrote virusdreiging uiterst ingrijpende ontwikkelingen gaande zijn. De auteur weet dit wereldomvattende krachtenveld in beeld te brengen. Indringend beschrijft hij hoe dit ons leven diepgaand beïnvloedt en ons fundamentele recht op zelfbeschikking vergaand aantast. Naarmate de grotere agenda verder wordt uitgerold, kijken meer mensen erdoorheen. Precies daarom klinkt uit diverse lagen van de samenleving een steeds luidere roep om de regie over eigen welzijn en gezondheid - en eigenlijk over ons gehele leven - per direct weer terug te nemen. Als krachtig en menswaardig antwoord op de ontstane situatie. Wij mensen staan voor een onherroepelijk kantelpunt in onze geschiedenis. Waarvoor kiezen wij? Voor een voorgeschreven manier van leven in een technocratisch en totalitair aangestuurde werkelijkheid? Of voor een betrokken levenswijze - in private en publieke sfeer - met directe beslissingsbevoegdheid en echte samenwerking? Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie.“

Angaben zum Inhalt: „Alfabetisch gerangschikte essays waarin filosofisch wordt gereflecteerd over tal van aspecten in de omgang met de coronacrisis.“

Klappentext: „Hoe komen we uit deze crisis? Dat is de vraag die Ramsey Nasr, een van Nederlands meest veelzijdige kunstenaars, zichzelf stelt. De pandemie legt volgens Nasr bloot wat we lange tijd niet wilden zien: het politieke en economische systeem heeft de fundamenten van onze samenleving aangetast. In een uiterst persoonlijk en tegelijk rationeel betoog ontleedt Nasr de corona- en klimaatcrisis als twee rampen die wezenlijk met elkaar verbonden zijn. Stap voor stap bevraagt hij onze gehele westerse manier van leven. Aan de hand van kunstenaars als Boccaccio, Rilke en Van Gogh houdt Nasr een pleidooi om onze plek op aarde en ons idee van geluk radicaal te herzien, niet als zweverig ideaal, maar puur uit lijfsbehoud. De fundamenten is daarmee naast een indringende hartenkreet een politieke oproep tot opstand. Tegenover de chaos van deze tijd plaatst Nasr een urgent maar hoopvol geluid voor een land en wereld in crisis.“