Ihre Suche

Angaben zum Inhalt: „In zes maanden tijd zijn België en Nederland onherkenbaar veranderd. Politici, bestuurders en deskundigen hebben het bijna enkel nog over het virus en dicteren ons hoe we daarmee moeten omgaan. De media spelen daarbij een bepalende rol. Voor nieuwe inzichten is nagenoeg geen plaats. De kloof tussen de aanhoudende draconische maatregelen en de feitelijke situatie wordt met de dag groter. Hoe heeft het zover kunnen komen? Erwin Pasmans en medeburger onderzoekers vonden elkaar in een sterk gevoelde noodzaak om hierover meer helderheid te krijgen. Dit spontane burgerinitiatief bleek één van de vele wereldwijd. Het rijke materiaal toont een ontnuchterend beeld dat geheel anders is dan ons in de media en de politiek wordt voorgeschoteld. In de publieke nieuwsvoorziening was vrijwel meteen zichtbaar hoezeer vele waardevolle wetenschappelijke informatie systematisch buiten beeld bleef of slechts gefragmenteerd aan bod kwam. Onvolledig getoonde cijfers en ontoereikende interpretaties werden voor waar aangenomen. Het smoren en framen van andere geluiden over de lockdown hielden aan en effectieve behandelmethoden werden zelfs verboden. Een dodelijk gemiste kans, immers met álle beschikbare kennis had een tunnelvisie voorkomen kunnen worden. In dit non-stop onderzoek werden steeds diepere lagen aangeboord en kwamen cruciale feiten boven tafel. Duidelijk is dat achter de schermen van de uitvergrote virusdreiging uiterst ingrijpende ontwikkelingen gaande zijn. De auteur weet dit wereldomvattende krachtenveld in beeld te brengen. Indringend beschrijft hij hoe dit ons leven diepgaand beïnvloedt en ons fundamentele recht op zelfbeschikking vergaand aantast. Naarmate de grotere agenda verder wordt uitgerold, kijken meer mensen erdoorheen. Precies daarom klinkt uit diverse lagen van de samenleving een steeds luidere roep om de regie over eigen welzijn en gezondheid - en eigenlijk over ons gehele leven - per direct weer terug te nemen. Als krachtig en menswaardig antwoord op de ontstane situatie. Wij mensen staan voor een onherroepelijk kantelpunt in onze geschiedenis. Waarvoor kiezen wij? Voor een voorgeschreven manier van leven in een technocratisch en totalitair aangestuurde werkelijkheid? Of voor een betrokken levenswijze - in private en publieke sfeer - met directe beslissingsbevoegdheid en echte samenwerking? Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie.“

Angaben zum Inhalt: „Wanneer de moeder van Marcel van Roosmalen na een val niet terug kan keren naar het ouderlijk huis, en onderdak vindt in een verpleegtehuis in Velp, lijkt een rustige periode voor haar en haar kinderen aan te breken. Totdat in maart 2020 de coronapandemie om zich heen grijpt. Het verpleegtehuis wordt ontruimd vanwege de vele positief geteste bewoners en moeder Van Roosmalen wordt getransporteerd naar de bossen bij Groesbeek. Het gevolg is dat ze niet meer weet waar ze is en wie ze is. Ze mag ook geen bezoek ontvangen, er is alleen nog ruimte voor een ?zwaaimoment? met familieleden. Al heeft ze geen idee meer wie er staan te zwaaien. En dat is nog maar het begin.0In 'Mijn legendarische moeder overleeft alles' beschrijft Marcel van Roosmalen hoe zijn moeder tegen elke verwachting in de coronatijd overleeft.“

Angaben zum Inhalt: „Op 1 januari 2020 schreef Sheila Sitalsing in een vooruitblik op het nieuwe jaar "dat het misschien beter is om je druk te maken over nu dan over straks, omdat het straks toch allemaal anders zal lopen". Dat laatste klopte: het liep allemaal anders. Corona veroorzaakte een ware aardverschuiving. De symbolen van wat "onze manier van leven" was gaan heten, waren in één klap niet heilig meer: handen schudden, een terrasje pakken, je onderdompelen in de pret- en festivaleconomie, reizen, het openbaar vervoer. Ze documenteerde deze periode drie keer per week in haar columns voor 'de Volkskrant'. In 'Dagboek van een krankzinnig jaar' brengt Sitalsing al haar inzichten op scherpzinnige en heldere wijze samen, en neemt zo de lezer mee door alle politieke, economische en sociale ontwikkelingen van 2020. Het ideale boek om te reflecteren op het jaar waarin de wereld kantelde. Sheila Sitalsing (1968) is journalist. Ze werkte voor achtereenvolgens het 'Rotterdams Dagblad', 'Elsevier' en 'de Volkskrant' als onder meer financieel-economisch verslaggever, correspondent Europese Unie in Brussel, chef economieredactie en politiek redacteur in Den Haag. Tegenwoordig is ze freelancejournalist en schrijft ze drie keer per week een column in 'de Volkskrant' over politiek en economie. Voor die columns won ze in 2013 de Heldringprijs voor beste columnist van Nederland.“

Angaben zum Inhalt: „Columns in de vorm van ballonstrips over de dagelijkse gesprekken tussen een moeder en zoon tijdens de coronacrisis.“

Angaben zum Inhalt: „Om de verspreiding van het virus COVID-19 te beperken, was het belangrijk om veel thuis te blijven en fysiek afstand van elkaar te nemen. Maar wat was de impact van deze maatregelen op sociaal kwetsbare mensen? Veel ouderen hadden al weinig sociale contacten. In verpleeghuizen mocht er geen bezoek meer komen. Mensen met een verstandelijke beperking of psychiatrische problemen kregen minder zorg aan huis. Daklozen zaten in een precaire situatie, net als jonge kinderen van wie de thuissituatie niet veilig was. Wat deed dat met hen? Wat voor problemen hadden deze mensen, en hoe vonden zij oplossingen? En wat kunnen we van hen leren voor toekomstig beleid? Dit boek bevat persoonlijke verhalen van sociaal kwetsbare mensen en hun zorgverleners tijdens de eerste coronagolf in Nederland. De verhalen zijn opgetekend door een groep onderzoekers tijdens een van de eerste sociaalwetenschappelijke studies in de crisis. De studie laat de behoefte zien aan een betere balans tussen sociale veiligheid en infectiepreventie in beleid en zorgpraktijk.“

Verlagsbeschreibung: „Wanneer het coronavirus uitbreekt, zijn Theo en Trudy allang gewend dat ze hun dochter en kleinkind niet vaak zien. Die zijn namelijk geëmigreerd naar Nieuw-Zeeland. Enigszins stuntelend houden ze contact door middel van beeldbellen. Ondertussen wordt het leven in het seniorencomplex door de virusuitbraak steeds beperkter. Boodschappen doen is een heel avontuur en online bestellen blijkt ook geen succes. Theo probeert zich met zijn hypochondrische trekjes zo goed mogelijk aan alle regels te houden. Trudy trekt zich daarentegen nergens iets van aan en spreekt gewoon met haar medebewoners af in het park. Maar wanneer er een paar kennissen sterven en de situatie in Nederland steeds nijpender wordt, begint ze de ernst toch wel in te zien. Ondertussen verdwijnen er steeds spullen uit het complex. Hebben ze te maken met een kleptomaan? En is corona eigenlijk wel het enige gevaar waar ze voor moeten vrezen? Een roman met een humoristische kijk op de psyche van de mens in coronatijd.“

Angaben zum Inhalt: „Corona drong begin 2020 de samenleving binnen en veranderde ieders leven. Contacten vielen weg, onzekerheid over werk en gezondheid groeide snel. Dat ervaarde ook journalist Frits Baarda (64) in de Hoge Nieuwstraat in Dordrecht, de straat waarin hij al veertig jaar woont. De komst van het virus had grote invloed op zijn eigen leven. Maar hoe verging het eigenlijk zijn buren?0Op een dag besloot hij bij hen langs te gaan. Met een microfoontje aan zijn oude vishengel - gepaste afstand! - stelde hij vragen die hem bezighielden. Hoe brengen de straatbewoners hun dagen door, hebben ze nog werk, gaan ze naar school, hoe is hun stemming en wie of wat missen ze het meest? Maar ook: levert corona hen iets goeds op?0De interviews verwerkte hij tot dertig persoonlijke verhalen.0Met een inleiding over zijn stad in coronatijd plaatste hij zijn project in een breder perspectief. Het resultaat is een journalistieke documentaire.“

Aus dem Inhaltstext: „Toen journalist Guido Bindels in coronatijd met zijn meervoudig beperkte dochter Brigitte in thuisisolatie moest, begon hij ter ontspanning en vermaak de Facebookpagina "Zuchten van de ziel". Elke avond een muziekje en een verhaaltje. Bindels vroeg ook gastschrijvers om mee te doen. Waarom juist dit nummer? Welke herinneringen heb je eraan, wat doet het met je? Het leverde een prachtig muziekverhalenproject op. In dit boek een bundeling van de beste, ontroerendste en herkenbaarste verhalen van bekende en onbekendere Nederlanders, die daarmee een inkijkje geven in hun persoonlijke gevoelslevens. Met Spotify-playlist en website voor de muziek.“

Angaben zum Inhalt: „Op basis van vele gesprekken reconstrueren Nieuwspoortrapporteurs Laurens Boven en Sophie van Leeuwen in dit boek het functioneren van het Binnenhof tijdens de eerste maanden van de coronacrisis. Voorjaar 2020. Het coronavirus dwingt Nederland in een lockdown. Alle ogen zijn gericht op de persconferenties van premier Mark Rutte. Terwijl zijn kabinet de meest ingrijpende maatregelen sinds de Tweede Wereldoorlog aankondigt, daalt een vreemde stilte neer op het Binnenhof. Het parlement zet zichzelf op de waakvlam. Journalisten dwalen door lege wandelgangen. Hoe controleer je de regering in zulke buitengewone omstandigheden, vragen parlement en media zich af. Op verzoek van perscentrum Nieuwspoort en op basis van vele gesprekken reconstrueren politiek journalisten Laurens Boven en Sophie van Leeuwen in dit boek deze uitzonderlijke maanden. Ze zien overwerkte politici, verwarring en frustratie, maar ook saamhorigheidsgevoel. Stilte op het Binnenhof is een meeslepend geschreven, fascinerend inside-verslag van een historisch moment in de Nederlandse geschiedenis. Laurens Boven (1977) werkt sinds 2015 als politiek verslaggever voor BNR Nieuwsradio in Den Haag. Eerder was hij buitenlandredacteur bij de NOS en freelance radiocorrespondent in Berlijn. Samen met Sophie van Leeuwen en Mark Beekhuis maakt hij de wekelijkse BNR-podcast Newsroom Den Haag. Sophie van Leeuwen (1977) is politiek verslaggever voor BNR Nieuwsradio. Eerder was zij Afrika-verslaggever voor de Wereldomroep en werkte zij als freelance correspondent in Brussel.“

Angaben zum Inhalt: „In maart 2020 begon de coronacrisis in Nederland, het startpunt van een leven op anderhalve meter. Ook organisaties in het maatschappelijk middenveld zochten en vonden nieuwe wegen, gedreven door hun kernwaarden. Sommigen telefonisch, zoals KBO-PCOB. Anderen gingen na een periode van terugtrekken opnieuw de straat op, zoals Stichting Mara in Nederland en Cordaid in de landen waar zij actief is. Onderwijsorganisaties als Verus, de Radboud Universiteit en Tilburg University moesten in een weekend hun onderwijs digitaliseren. Waarom deden ze wat ze deden? Hoe kijken ze terug op deze periode? Dit boek bundelt de verhalen van vijftien lidorganisaties van het VKMO-Katholiek Netwerk, die samen het maatschappelijk middenveld vertegenwoordigen; regionaal, nationaal en internationaal. De verhalen uit het veld worden afgewisseld met columns van vicevoorzitter René Grotenhuis.“

Aus dem Verlagstext: „Ooit vroeg de hoofdredacteur van NRC Handelsblad aan een groep lezers welke columnist altijd moest blijven. Het antwoord was: Youp! Daarna vroeg hij welke columnist onmiddellijk mocht vertrekken. Het antwoord was weer: Youp! En liefst zo snel mogelijk. Twee keer met stip op de eerste plaats. Youp zelf moet daar hartelijk om lachen. Hij vindt het heerlijk om al 35 jaar spraakmakend te zijn. Iedereen mag een uitgesproken mening over hem hebben, graag zelfs. Het was een stevig columnseizoen. Een door een virus totaal ontwrichte maatschappij in een wankele wereld. Bruut uit balans door de moord op George Floyd. Iedereen is ondertussen op weg naar het nieuwe normaal, wetende dat het oude normaal ook niet echt normaal was. Is het nieuwe dat dan wel? Youp denkt van niet. Of dat weet hij wel zeker. Dat laatste is een grapje. Hij weet namelijk niks zeker. Net als u en ik. Is dat zijn kracht? Of juist zijn zwakte?“

Angaben zum Inhalt: „Fotoreportage die de gevolgen toont van de corona-maatregelen voor het openbare leven en het leven thuis.“

Angaben zum Inhalt: „Het devies luidde "blijf zoveel mogelijk thuis!". Annabel Jeuring wist meteen dat door het coronavirus moeilijk tijden zouden aanbreken voor haar persoonlijk als fotograaf en voor alle Nederlanders om haar heen. Maar zij zag ook een kans en besloot met haar camera én de nieuwe maatregelen in haar achterhoofd de straat op te gaan.0De fotoreportage 'Door het glas' laat ons ontroerende familieportretten zien. Families die ons 'opgesloten' in hun huis vanachter hun raam aankijken. Annabel Jeuring maakt met haar foto's onze herinneringen aan deze bijzondere situatie tastbaar en heeft een geschiedenis in wording gevangen.“

Angaben zum Inhalt: „Hoe hebben kinderen in 2020 corona beleefd? In plaats van Koningsdag vertellen kinderen aan de koning over de dichte school, niet naar buiten mogen, zich zorgen maken en nog veel meer. Met o.a. brieven, gedichten, tekeningen in kleur. Vanaf ca. 8 t/m 12 jaar.“