Ihre Suche

Aus dem Verlagstext: „Mit den Grenzschließungen im Frühjahr 2020 wurde es für Grenzgänger:innen – auch in der sogenannten „Großregion“/„Grande-Région“ – schwierig, ihren Arbeitsplatz zu erreichen. Vor allem systemrelevante Arbeitskräfte im Gesundheits-, Rettungs- und Industriesektor standen im Zentrum der Debatte um mangelnde Solidarität zwischen den verschiedenen Grenzregionen und Ländern. Dieser Artikel analysiert die Auswirkungen der Grenzschließungen auf verschiedene Aspekte der Solidarität in der Großregion, die Grenzregion mit der höchsten Zahl an Grenzgänger:innen in Europa. Die Solidarität als europäischer Wert wurde auf die Probe gestellt – sowohl zwischen den Ländern (z. B. durch den ‚Diebstahl‘ von wichtigen Arbeitskräften und nahezu unmöglich gemachter grenzüberschreitender Mobilität durch Grenzkontrollen) als auch zwischen unterschiedlichen Gruppen von Arbeitnehmer:innen, wie Telearbeiter:innen und Nicht-Telearbeiter:innen sowie zwischen Grenzpendler:innen und Nicht-Grenzpendler:innen, welche etwa durch Kurzarbeitsregelungen unterschiedlich behandelt wurden (z. B. im Gesundheitssektor).“

Abstract: „La pandémie de Covid-19 a mis à rude épreuve les multiples formes d’échanges transfrontaliers au sein de ce que l’on appelle la Grande Région. En effet, les restrictions frontalières mises en place pour limiter les impacts de la pandémie s’opposaient à ce qui, ici, était depuis longtemps devenu la normalité politique, économique et sociale. En s’appuyant sur des hypothèses théoriques et conceptuelles issues des border studies, l’article présente les effets de la pandémie sur la région frontalière franco-germano-belgo-luxembourgeoise et ses habitant·e·s. Les processus de rebordering enclenchés au printemps 2020 ont fortement perturbé les pratiques professionnelles, économiques et quotidiennes transfrontalières. En tant qu’espace d’interdépendance, de zone de contact et de transition, le borderland, avec ses fortes interactions et interdépendances transfrontalières, s’était entre-temps transformé en zone de conflit. Les nouveaux processus de debordering, initiés aussi bien de manière formelle par les responsables politiques que (et avant tout) de manière informelle par les citoyen·ne·s, suggèrent cependant que la crise peut également être considérée comme une chance car elle a permis de sensibiliser à l’égard des régions frontalières. Après les premiers enseignements tirés par les décideur·e·s à l’issue de l’expérience bouleversante de la première vague de la pandémie, il convient d’explorer à l’avenir dans quelle mesure ces enseignements peuvent être valorisés à long terme et comment la coopération transfrontalière peut être rendue plus résistante aux crises.“

Abstract: „The process of European integration has tended to diminish the significance of borders within the EU. In that respect, the impact of the Covid-19 pandemic in spring 2020 was all the greater: 35 years after the signing of the Schengen Agreement, checks and closures suddenly reappeared at many former border crossing points; long queues at crossing points, families and friends cut off from each other, and complex individual fates descended like a pall on European societies. At the same time, the advanced state of integration of borderlands became apparent - a striking example being the SaarLorLux region across the common borders of Germany, France, and Luxembourg. The article inquires into the political response to the impact of the Corona crisis across this border region. The analysis shows that on many levels SaarLorLux is perceived as a tightly meshed integration area in which functional exchange is normal, and that a corresponding ideational shock was felt at all political levels when border controls were reintroduced. However, the situation also had positive effects in terms of cross-border cooperation. Many political actors see the institutionalization of cross-border integration as having grown in the pandemic and are unanimous in wanting future developments in this respect.“

Angaben zum Inhalt: „De volgende pandemie is een zekerheid, net zo zeker als het feit dat we ons het coronabeleid niet nogmaals kunnen veroorloven. De kosten zijn te hoog geweest voor de maatschappij, voor de zorg en voor de economie.0Er is veel fout gegaan? en dat is verheugend, want zo kunnen we veel leren. Er is ook veel enorm goed gegaan, maar dat perspectief is ondergesneeuwd. Dit boek kijkt onbevangen terug op een unieke periode en blikt optimistisch vooruit, om te laten zien hoe we ons als individu, bedrijf en overheid beter kunnen voorbereiden op de volgende pandemie.“

Abstract: „This paper aims to provide guidance to the Zuid-Holland province (The Netherlands) and its partners on developing their post-COVID 19 Joint Growth Agenda. It draws on broader OECD analysis of cities’ policy responses to the COVID-19 crisis, the OECD Principles on Urban Policy and the OECD Territorial Review of the Metropolitan Region of Rotterdam-The Hague (2016).“

Angaben zum Inhalt: „Op 1 januari 2020 schreef Sheila Sitalsing in een vooruitblik op het nieuwe jaar "dat het misschien beter is om je druk te maken over nu dan over straks, omdat het straks toch allemaal anders zal lopen". Dat laatste klopte: het liep allemaal anders. Corona veroorzaakte een ware aardverschuiving. De symbolen van wat "onze manier van leven" was gaan heten, waren in één klap niet heilig meer: handen schudden, een terrasje pakken, je onderdompelen in de pret- en festivaleconomie, reizen, het openbaar vervoer. Ze documenteerde deze periode drie keer per week in haar columns voor 'de Volkskrant'. In 'Dagboek van een krankzinnig jaar' brengt Sitalsing al haar inzichten op scherpzinnige en heldere wijze samen, en neemt zo de lezer mee door alle politieke, economische en sociale ontwikkelingen van 2020. Het ideale boek om te reflecteren op het jaar waarin de wereld kantelde. Sheila Sitalsing (1968) is journalist. Ze werkte voor achtereenvolgens het 'Rotterdams Dagblad', 'Elsevier' en 'de Volkskrant' als onder meer financieel-economisch verslaggever, correspondent Europese Unie in Brussel, chef economieredactie en politiek redacteur in Den Haag. Tegenwoordig is ze freelancejournalist en schrijft ze drie keer per week een column in 'de Volkskrant' over politiek en economie. Voor die columns won ze in 2013 de Heldringprijs voor beste columnist van Nederland.“

Angaben zum Inhalt: „De uitbraak van de Covid-19-pandemie in het begin van 2020 en de bijhorende coronacrisis heeft tot een bijzondere situatie op de arbeidsmarkt geleid. Eerder onderzoek toonde reeds aan dat een dergelijke crisis kan zorgen voor veranderingen in het werkzoekproces en psychisch welzijn van werkzoekenden. Of dit ook geldt voor de coronacrisis is voorlopig onbekend. Daarom voerden wij een online bevraging uit bij 327 werkzoekenden uit Vlaanderen in de vroege fase van de coronacrisis. Hierbij werd gebruikgemaakt van zowel gesloten als open vragen. Ten eerste melden de meeste respondenten dat zij het zoekproces voortzetten, maar de helft ervaart wel veranderingen in het zoekproces. Bepaalde jobaspecten zoals werkzekerheid zijn belangrijker geworden door de coronacrisis. Ten tweede lijkt de coronacrisis een negatieve invloed te hebben op het psychisch welzijn van de werkzoekenden: ze zijn meer bezorgd om geen job te vinden en ervaren uitzonderlijk veel stress en een sterk verminderd mentaal welbevinden. Ten derde blijken er maar weinig verschillen te zijn tussen de verschillende demografische groepen en de invloed van de coronacrisis op het werkzoekgedrag en psychisch welzijn. De resultaten van deze studie kunnen HR-professionals helpen om hun rekruteringsprocessen beter af te stemmen op potentiële sollicitanten om zo hun competitief voordeel en aantrekkelijkheid als werkgever te vergroten.“

Angaben zum Inhalt: „La crise du coronavirus a foudroyé le monde, mettant à l’arrêt la quasi-totalité de son économie. Devons-nous y voir un coup du sort, un événement imprévisible aux conséquences considérables et exceptionnelles, un « cygne noir », au sens où l’entend le philosophe américain Nassim Nicholas Taleb ? Rudy Aernoudt ne le pense pas. Exemples à l’appui, l’économiste nous rappelle que « les crises ont toujours existé » et déplore que les États ne tirent que rarement les leçons du passé. « Never waste a good crisis » disait pourtant Winston Churchill. Souscrivant à cette logique, espérant un sursaut citoyen, un réveil, Rudy Aernoudt analyse la crise et ses répercussions. Elle a pour lui des allures d’aubaine, d’occasion unique de changer les choses, que nous avons le devoir de ne pas galvauder. Partant des nouvelles tendances de l’ère post-corona, des valeurs humaines de notre société et d’une analyse fouillée de la structure de l’État belge, il nous expose sa vision de la Belgique de demain et trace les contours d’une politique socio-économique nouvelle.“