Ihre Suche

Angaben zum Inhalt: „“65 dagen in Coronalogische volgorde”, is het lockdowndagboek van Wondelgems fotograaf Patrick Dekeyser. Tijdens die lockdown, waarbij het openbare leven stilvalt, schrijft hij van woensdag 18 maart 2020, tot en met donderdag 21 mei 2020, exact 65 dagen lang, gevoelens en externe prikkels neer. De ene dag met een kwinkslag, de andere met een ernstige reactie op zowat alles dat in het dagelijks leven rondom hem gaande is. Nationaal en in zijn geliefde stad Gent. Oorspronkelijk een column op zijn Facebook- pagina, is wat u nu in uw handen houdt, het resultaat van het aandringen door zijn volgers om de dagelijkse kroniekjes te bundelen. Hijzelf noemt het een fotoboek zonder foto’s, omdat, luisterend naar de neergeschreven situaties, men zich gewoon, met gesloten ogen kan voor de geest halen wat er te “zien” is. Als was het een fotoalbum. Zijn tweede boek, exact 10 jaar na de uitgave van “Gentse Feesten Impressies”, dat toen wèl een echt fotoboek was, maar onlosmakelijk verbonden met de onderschriften, beschrijft nu zijn ervaringen in een ongelooflijk onwezenlijke periode. Periode waarin politieke tegenstrijdigheden botsen met wetenschappelijke prioriteiten. Gezondheid versus economie. En soms primeert de ernst op de luchtigheid waarmee er met de realiteit wordt omgegaan. Een tijdsbeeld. Op chronologische manier verwoord. Op “coronalogische” manier voorgesteld.“

Angaben zum Inhalt: „Abschied hebt an in einem Garten, mit der Beschreibung einiger mediterraner Pflanzen, daraus erwachsen Erinnerungen an den Krieg, an eine Vergangenheit, die nie vergangen war, mythische Anklänge. Und dann nimmt das Gedicht eine vollkommen andere Wendung, als plötzlich ein mysteriöses Virus die Welt erobert und unser aller Schicksal verändert. Doch der Fluchtpunkt bleibt: das unwiederbringliche Verschwinden dessen, der da furchtlos spricht. Und aus einer ungeheuerlichen sprachlichen Verdichtung die Essenz eines ganzen Lebens gewinnt, Bilder von karger Schönheit schafft, das Licht zwischen den Bildern einfängt. Ein Elementargedicht schreibt. Was geschieht, wenn alles verschwindet? Cees Nooteboom hat ein spätes Gipfelwerk geschaffen, wie aus der Zeit entrückte »Lektionen im klarsten Unheil«, in denen Vergangenheit und Zukunft, Nostalgie und das Bewusstsein von Vollendung – versöhnlich? – ineinander zu schwingen beginnen.“

Angaben zum Inhalt: „De nieuwe dichtbundel van Cees Nooteboom, Afscheid, begon in een tuin, wat er beschreven werd waren mediterrane planten, maar wat er tevoorschijn kwam waren gedachten over de oorlog, beelden uit een ver verleden dat nooit is verdwenen. En daarna nam het gedicht nogmaals een wending toen een geheimzinnig virus ineens de wereld beheerste en het leven veranderde. Afscheid is een indrukwekkende bundel, die ervan getuigt dat de dichter Cees Nooteboom in de loop der jaren alleen maar beter is geworden.“

Angaben zum Inhalt: „Zodra de fysieke boekhandel weer volledig open mag op 28 april verschijnt Applaus. Liefde in tijden van corona van Ronald Giphart. Deze uitgave wordt exclusief gratis aangeboden aan de lokale boekhandel door Ronald Giphart, uitgeverij De Bezige Bij, uitgeverij De Biograaf, de Persgroep, Plusworks, drukkerij Wilco en vormgever bij Barbara. Alle betrokken partijen hebben belangeloos meegewerkt aan dit boek, zodat de opbrengst voor de volle 100% ten goede komt aan de lokale boekhandel. Applaus gaat over een ouder stel dat al jaren getrouwd is en over twee verpleegkundigen die elkaar net kennen: liefde in tijden van corona. Het boek kwam oorspronkelijk tot stand in opdracht van de Kolonel Labouchere Stichting met als doel alle medewerkers van het Diakonessenhuis in Utrecht, Zeist en Doorn te bedanken voor hun inzet en toewijding tijdens de coronapandemie. Applaus. Liefde in tijden van corona is een ontroerend liefdesverhaal, als geschenk aan de lokale boekhandel.“

Angaben zum Inhalt: „Een dankgebaar naar alle harde werkers in coronatijd. Het zijn bijzondere tijden. Het coronavirus houdt de wereld in zijn greep, de gevolgen raken ons allemaal. De druk van de getroffen maatregelen is groot en niemand die ons kan vertellen of het einde al in zicht is. We doen ons best om positief te blijven, al is dat soms lastig. Om in deze ingewikkelde periode mensen die actief zijn in cruciale beroepen of vitale processen een hart onder de riem te steken, combineerde Schrijverspunt de impact van de COVID 19-pandemie met een schrijfactie. De uitdaging was om in exact 100 woorden een verhaal of gedicht te schrijven waarbij een cruciaal beroep of vitaal proces in tijden van corona centraal staat, met een bundel van de vijftig boeiendste verhalen en gedichten als eindresultaat. Een oprecht en welgemeend 'Bedankt, harde werkers!'“

Aus dem Verlagstext: „Maart 2020, COVID-19 lockdown. De mondaine badplaats Knokke verandert in een spookstad, zijn inwoners zijn voorzichtig bij alles wat ze doen. De speurders werken maximaal van thuis uit. Wanneer in het Koningsbos een anoniem lijk wordt aangetroffen, zit rechercheur Stefaan Athenus met de handen in het haar. Door de pandemie is de politiebrigade onderbemand en er daagt geen versterking op. De brigadier dient te improviseren.“

Angaben zum Inhalt: „In de zomer van 1920 verwerkte Paul van Ostaijen zijn ervaringen uit de Eerste Wereldoorlog in zijn meesterwerk 'Bezette stad'. Honderd jaar later, in het voorjaar van 2020, raakte de wereld in de greep van het coronavirus en riep zijn boek weer veel herkenning op. De stad was deze keer niet bezet, maar wel besmet. De straten waren weer leeg, de dood lag op de loer en we ervoeren aan den lijve hoe kwetsbaar ons bestaan eigenlijk is. In het multimediale project 'Besmette stad' gingen meer dan honderd Vlaamse en Nederlandse kunstenaars op zoek naar een hedendaags artistiek antwoord op Van Ostaijens boek. Met bijdragen van o.a. Ilja Leonhard Pfeijffer, Asha Karami, Alfred Schaffer en Hannah van Binsbergen.“

Aus dem Inhaltstext: „Op 12 maart 2020 sloten alle theaters in Nederland noodgedwongen de deuren vanwege het coronavirus. Toneelgroep Maastricht zag 175 voorstellingen in rook opgaan. In diezelfde week begonnen artistiek leiders Servé Hermans en Michel Sluysmans met een wekelijkse column voor het radioprogramma L1 Cultuurcafé. Elk verhaal draagt de titel van een liedje dat direct na afloop in de uitzending werd gedraaid. Blijven lopen is een afwisselend hoopvol en moedeloos verslag geworden van twee theatermakers in een jaar zonder theater. Het is een bevlogen lofzang op kunst en cultuur. En daarnaast is het een persoonlijk duo-document van een man die vader is en een die op het punt staat het te worden.“

Angaben zum Inhalt: „Op 13 maart, precies het moment dat de wereld stilviel, begon Stephan Vanfleteren te wandelen. Hij wandelde bij valavond, vaak was hij uren onderweg. Hij zag het lente worden. ‘Alles zoals altijd. En toch kijk je nu beter. Je ziet dat de winterstormen het strand hebben veranderd. Dat vloed anders terugstroomt naar de zee. Je fantaseert uitvergrote virussen in de kruinen van de geknakte bomen.’ Gaandeweg raakt hij op de 15 kilometer rond zijn huis uitgekeken en breidt hij zijn actieradius uit. Onderweg fotografeert hij, maar hij houdt ook een dagboek bij. Hij noteert wat hij ziet, voelt en overdenkt. Na tweeënhalve maand is er het besef dat de stilte weg is. Stephan Vanfleteren eindigt zijn dagboek een paar weken later, als de zomer aanbreekt. Dagboek van een fotograaf legt op een fijnzinnige, persoonlijke en nabije manier de meest ingrijpende maanden uit onze hedendaagse geschiedenis vast.“

Aus dem Inhaltstext: „Verzameling cartoons waarop de Vlaamse illustrator en kinderboekenauteur situaties uit haar dagelijks bestaan als 'quarantaine mama' met vier kinderen thuis vanwege de coronacrisis verbeeldt.“

Verlagsinformation: „Een vriendinnengroep van vier meisjes worden op de middelbare school al snel de bende van Bandy Bel genoemd. Bandy Bel is de aanvoerster. Zij wordt beschreven als een mengeling van een bandiet en Pietje Bel. In hun bende outfit oogt de groep zeer gevaarlijk. Ze laten Fatima onderduiken omdat ze moeilijkheden heeft met haar ouders. Dan bestaat de groep tijdelijk uit drie meiden .Maar sneller dan ze denken worden ze herenigd en zijn ze weer compleet. Begin 2020 waait er een gevaarlijk virus over het land. De laatste schooldag voor ze in Lock down gaan begint een bijna niet te beschrijven avontuur. Ongemerkt worden ze meegezogen in het verleden van de ouders van Ingeborg en Bandy. Clementine, de lieve lerares geschiedenis, begeeft zich door liefde in een gevaarlijk milieu en wordt ontvoerd. Doordat de bende van Bandy Bel juf Clementine te hulp willen schieten moeten zij onderduiken. Een groep criminelen is naar hen op zoek. Ze duiken uiteindelijk onder bij Tante Loes waar Fatima ook een tijdje in het tuinhuisje heeft gebivakkeerd. In dat nette burgerlijke huis doen ze ontdekkingen die door de buitenwereld nooit zouden zijn opgemerkt.“

Klappentext: „Hoe komen we uit deze crisis? Dat is de vraag die Ramsey Nasr, een van Nederlands meest veelzijdige kunstenaars, zichzelf stelt. De pandemie legt volgens Nasr bloot wat we lange tijd niet wilden zien: het politieke en economische systeem heeft de fundamenten van onze samenleving aangetast. In een uiterst persoonlijk en tegelijk rationeel betoog ontleedt Nasr de corona- en klimaatcrisis als twee rampen die wezenlijk met elkaar verbonden zijn. Stap voor stap bevraagt hij onze gehele westerse manier van leven. Aan de hand van kunstenaars als Boccaccio, Rilke en Van Gogh houdt Nasr een pleidooi om onze plek op aarde en ons idee van geluk radicaal te herzien, niet als zweverig ideaal, maar puur uit lijfsbehoud. De fundamenten is daarmee naast een indringende hartenkreet een politieke oproep tot opstand. Tegenover de chaos van deze tijd plaatst Nasr een urgent maar hoopvol geluid voor een land en wereld in crisis.“

Angaben zum Inhalt: „De man die een kip was is een tragikomische, kleine familiegeschiedenis. Tijdens de coronapandemie neemt het leven van Egidius Henne buiten zijn schuld een drastische wending. Zo raakt hij vlak voor de lockdown in Museum Beelden aan Zee in Scheveningen onder de indruk van het werk van Niki de Saint Phalle. Deze kunstenares roept een oude droom in hem wakker uit de tijd dat hij ontdekte dat er een vogel in hem schuilt. Die is het leven van Egidius met dwingende kracht gaan beheersen en wordt steeds meer onderdeel van zijn identiteit. Moeder Almatine denkt dat haar zoon bezeten is door de duivel. Haar trieste, ontroerende levensverhaal loopt als een tweede rode draad door de roman. Van lieverlee krijgt de lezer een beeld van hun bizarre moeder-zoonrelatie. De man die een kip was is een pakkend verhaal, soms hilarisch, soms droogkomisch, soms schrijnend, waarin feiten en fictie rond de levens van moeder Almatine en zoon Egidius Henne de nieuwsgierigheid van de lezer blijven prikkelen.“

Angaben zum Inhalt: „In volle coronacrisis verscheen in een paar Vlaamse kranten een oproep van enkele auteurs om zoals in de 'Decamerone', een aantal verhalen samen te brengen. Toen bleek dat er geen enkele thrillerauteur bij de samenstellers genade vond, stelde Luc De Keersmaecker voor om zelf een initiatief te nemen. Hij kreeg van Peter Franck en Hubert van Lier de nodige steun om collega?s thrillerauteurs mee in de boot te trekken. De uitgever, die het initiatief genegen was, zorgde voor Nederlandse collega?s, die graag mee aan de riemen trokken.“