Ihre Suche

Angaben zum Inhalt: „“65 dagen in Coronalogische volgorde”, is het lockdowndagboek van Wondelgems fotograaf Patrick Dekeyser. Tijdens die lockdown, waarbij het openbare leven stilvalt, schrijft hij van woensdag 18 maart 2020, tot en met donderdag 21 mei 2020, exact 65 dagen lang, gevoelens en externe prikkels neer. De ene dag met een kwinkslag, de andere met een ernstige reactie op zowat alles dat in het dagelijks leven rondom hem gaande is. Nationaal en in zijn geliefde stad Gent. Oorspronkelijk een column op zijn Facebook- pagina, is wat u nu in uw handen houdt, het resultaat van het aandringen door zijn volgers om de dagelijkse kroniekjes te bundelen. Hijzelf noemt het een fotoboek zonder foto’s, omdat, luisterend naar de neergeschreven situaties, men zich gewoon, met gesloten ogen kan voor de geest halen wat er te “zien” is. Als was het een fotoalbum. Zijn tweede boek, exact 10 jaar na de uitgave van “Gentse Feesten Impressies”, dat toen wèl een echt fotoboek was, maar onlosmakelijk verbonden met de onderschriften, beschrijft nu zijn ervaringen in een ongelooflijk onwezenlijke periode. Periode waarin politieke tegenstrijdigheden botsen met wetenschappelijke prioriteiten. Gezondheid versus economie. En soms primeert de ernst op de luchtigheid waarmee er met de realiteit wordt omgegaan. Een tijdsbeeld. Op chronologische manier verwoord. Op “coronalogische” manier voorgesteld.“

Angaben zum Inhalt: „Bundel columns over de invloed van het coronavirus op het dagelijks leven van de schrijver.“

Angaben zum Inhalt: „Een dankgebaar naar alle harde werkers in coronatijd. Het zijn bijzondere tijden. Het coronavirus houdt de wereld in zijn greep, de gevolgen raken ons allemaal. De druk van de getroffen maatregelen is groot en niemand die ons kan vertellen of het einde al in zicht is. We doen ons best om positief te blijven, al is dat soms lastig. Om in deze ingewikkelde periode mensen die actief zijn in cruciale beroepen of vitale processen een hart onder de riem te steken, combineerde Schrijverspunt de impact van de COVID 19-pandemie met een schrijfactie. De uitdaging was om in exact 100 woorden een verhaal of gedicht te schrijven waarbij een cruciaal beroep of vitaal proces in tijden van corona centraal staat, met een bundel van de vijftig boeiendste verhalen en gedichten als eindresultaat. Een oprecht en welgemeend 'Bedankt, harde werkers!'“

Angaben zum Inhalt: „De nieuwe dichtbundel van Cees Nooteboom, Afscheid, begon in een tuin, wat er beschreven werd waren mediterrane planten, maar wat er tevoorschijn kwam waren gedachten over de oorlog, beelden uit een ver verleden dat nooit is verdwenen. En daarna nam het gedicht nogmaals een wending toen een geheimzinnig virus ineens de wereld beheerste en het leven veranderde. Afscheid is een indrukwekkende bundel, die ervan getuigt dat de dichter Cees Nooteboom in de loop der jaren alleen maar beter is geworden.“

Angaben zum Inhalt: „Op 20 april schreef Ilja Leonard Pfeijffer in zijn 'Viraal dagboek': 'In de eerste zin van zijn verslag van de Peloponnesische Oorlog zegt Thucydides dat hij meteen bij het uitbreken van het conflict is begonnen te schrijven, omdat zijn inschatting was dat de gebeurtenissen ingrijpend zouden zijn [...]. In mijn geval duurde het iets langer. Aanvankelijk bagatelliseerde ik de dreiging van het virus [...]. Maar zodra ik inzag dat ik een kolossale inschattingsfout had gemaakt en besefte dat mensen stikten op brancards in de gangen van ziekenhuizen in Noord-Italië en dat extreme maatregelen onafwendbaar waren, ben ik begonnen aan dit dagboek met dezelfde gedachte die Thucyides in zijn tijd had.' Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie.“

Angaben zum Inhalt: „In volle coronacrisis verscheen in een paar Vlaamse kranten een oproep van enkele auteurs om zoals in de 'Decamerone', een aantal verhalen samen te brengen. Toen bleek dat er geen enkele thrillerauteur bij de samenstellers genade vond, stelde Luc De Keersmaecker voor om zelf een initiatief te nemen. Hij kreeg van Peter Franck en Hubert van Lier de nodige steun om collega?s thrillerauteurs mee in de boot te trekken. De uitgever, die het initiatief genegen was, zorgde voor Nederlandse collega?s, die graag mee aan de riemen trokken.“

Angaben zum Inhalt: „Gedichten en columns van een verpleeghuisarts over de strijd tegen corona in 2020.“

Aus dem Inhaltstext: „Verzameling cartoons waarop de Vlaamse illustrator en kinderboekenauteur situaties uit haar dagelijks bestaan als 'quarantaine mama' met vier kinderen thuis vanwege de coronacrisis verbeeldt.“

Angaben zum Inhalt: „Op 13 maart, precies het moment dat de wereld stilviel, begon Stephan Vanfleteren te wandelen. Hij wandelde bij valavond, vaak was hij uren onderweg. Hij zag het lente worden. ‘Alles zoals altijd. En toch kijk je nu beter. Je ziet dat de winterstormen het strand hebben veranderd. Dat vloed anders terugstroomt naar de zee. Je fantaseert uitvergrote virussen in de kruinen van de geknakte bomen.’ Gaandeweg raakt hij op de 15 kilometer rond zijn huis uitgekeken en breidt hij zijn actieradius uit. Onderweg fotografeert hij, maar hij houdt ook een dagboek bij. Hij noteert wat hij ziet, voelt en overdenkt. Na tweeënhalve maand is er het besef dat de stilte weg is. Stephan Vanfleteren eindigt zijn dagboek een paar weken later, als de zomer aanbreekt. Dagboek van een fotograaf legt op een fijnzinnige, persoonlijke en nabije manier de meest ingrijpende maanden uit onze hedendaagse geschiedenis vast.“

Verlagsinformation: „Een vriendinnengroep van vier meisjes worden op de middelbare school al snel de bende van Bandy Bel genoemd. Bandy Bel is de aanvoerster. Zij wordt beschreven als een mengeling van een bandiet en Pietje Bel. In hun bende outfit oogt de groep zeer gevaarlijk. Ze laten Fatima onderduiken omdat ze moeilijkheden heeft met haar ouders. Dan bestaat de groep tijdelijk uit drie meiden .Maar sneller dan ze denken worden ze herenigd en zijn ze weer compleet. Begin 2020 waait er een gevaarlijk virus over het land. De laatste schooldag voor ze in Lock down gaan begint een bijna niet te beschrijven avontuur. Ongemerkt worden ze meegezogen in het verleden van de ouders van Ingeborg en Bandy. Clementine, de lieve lerares geschiedenis, begeeft zich door liefde in een gevaarlijk milieu en wordt ontvoerd. Doordat de bende van Bandy Bel juf Clementine te hulp willen schieten moeten zij onderduiken. Een groep criminelen is naar hen op zoek. Ze duiken uiteindelijk onder bij Tante Loes waar Fatima ook een tijdje in het tuinhuisje heeft gebivakkeerd. In dat nette burgerlijke huis doen ze ontdekkingen die door de buitenwereld nooit zouden zijn opgemerkt.“

Angaben zum Inhalt: „Het thema eenzaamheid laat niemand onberoerd. Joris van Casteren is er, misschien omdat hij als baby wekenlang in een couveuse lag, afgescheiden van enig menselijk contact, door gefascineerd: in al zijn boeken komt het thema in verschillende gedaanten aan de orde. In 2018 trad hij aan als coördinator van de stichting De Eenzame Uitvaart, die overledenen zonder familie of sociaal netwerk een bijzonder saluut brengt met een persoonlijk gedicht. De wereld van eenzame mensen, die normaal volstrekt onzichtbaar is, ging hiermee voor hem open. In Eenzaamheid biedt Van Casteren een uniek inkijkje in zijn grote fascinatie, die in deze tijden van corona nog pregnanter is geworden. In een combinatie van wonderlijke anekdotes en maatschappelijke en literaire bespiegelingen belicht hij het raadselachtige verschijnsel eenzaamheid van verschillende kanten. Daarnaast is het ook een persoonlijk relaas over de liefde voor een celliste uit Philadelphia die een einde maakte aan zijn eigen eenzaamheid.“

Angaben zum Inhalt: „De man die een kip was is een tragikomische, kleine familiegeschiedenis. Tijdens de coronapandemie neemt het leven van Egidius Henne buiten zijn schuld een drastische wending. Zo raakt hij vlak voor de lockdown in Museum Beelden aan Zee in Scheveningen onder de indruk van het werk van Niki de Saint Phalle. Deze kunstenares roept een oude droom in hem wakker uit de tijd dat hij ontdekte dat er een vogel in hem schuilt. Die is het leven van Egidius met dwingende kracht gaan beheersen en wordt steeds meer onderdeel van zijn identiteit. Moeder Almatine denkt dat haar zoon bezeten is door de duivel. Haar trieste, ontroerende levensverhaal loopt als een tweede rode draad door de roman. Van lieverlee krijgt de lezer een beeld van hun bizarre moeder-zoonrelatie. De man die een kip was is een pakkend verhaal, soms hilarisch, soms droogkomisch, soms schrijnend, waarin feiten en fictie rond de levens van moeder Almatine en zoon Egidius Henne de nieuwsgierigheid van de lezer blijven prikkelen.“

Angaben zum Inhalt: „Maak kennis met Mrs Madeleine Verboven: een veertiger met wat overgewicht en een rokershoestje, kuisvrouw van beroep maar niet uit roeping. Afkomstig uit Okselaar, zoals okselhaar maar dan zonder h. Veel te jong getrouwd, moeder van een kind dat inmiddels volwassen is en in 'den bak' zit. Tegenwoordig een hobbelig liefdesleven en een hondje dat Angèleke heet. Streetwise, met een korst op haar ziel. Leep, maar niet slecht van inborst. Marginaal? Misschien. Maar daar wordt aan gewerkt. Want bij Elfride en Jacques thuis heeft Madeleine het eindelijk getroffen, méér dan getroffen. Bij deze welstellende lieden heeft ze het min of meer tot een soort van gezinslid geschopt. Wat tal van opportuniteiten biedt, om dat modewoord eens te gebruiken. Britt Droog en Louis van Dievel herstellen met Madeleine het romanfeuilleton in ere. Aflevering na aflevering leggen ze de zielenroerselen, het verleden en de listige plannen van een kuisvrouw bloot. Pardon: geeft de rondborstige Madeleine iedere vrijdag zelf vrije inkijk in haar gemoed.“