Ihre Suche

Aus dem Verlagstext: „Mit den Grenzschließungen im Frühjahr 2020 wurde es für Grenzgänger:innen – auch in der sogenannten „Großregion“/„Grande-Région“ – schwierig, ihren Arbeitsplatz zu erreichen. Vor allem systemrelevante Arbeitskräfte im Gesundheits-, Rettungs- und Industriesektor standen im Zentrum der Debatte um mangelnde Solidarität zwischen den verschiedenen Grenzregionen und Ländern. Dieser Artikel analysiert die Auswirkungen der Grenzschließungen auf verschiedene Aspekte der Solidarität in der Großregion, die Grenzregion mit der höchsten Zahl an Grenzgänger:innen in Europa. Die Solidarität als europäischer Wert wurde auf die Probe gestellt – sowohl zwischen den Ländern (z. B. durch den ‚Diebstahl‘ von wichtigen Arbeitskräften und nahezu unmöglich gemachter grenzüberschreitender Mobilität durch Grenzkontrollen) als auch zwischen unterschiedlichen Gruppen von Arbeitnehmer:innen, wie Telearbeiter:innen und Nicht-Telearbeiter:innen sowie zwischen Grenzpendler:innen und Nicht-Grenzpendler:innen, welche etwa durch Kurzarbeitsregelungen unterschiedlich behandelt wurden (z. B. im Gesundheitssektor).“

Abstract: „La pandémie de Covid-19 a mis à rude épreuve les multiples formes d’échanges transfrontaliers au sein de ce que l’on appelle la Grande Région. En effet, les restrictions frontalières mises en place pour limiter les impacts de la pandémie s’opposaient à ce qui, ici, était depuis longtemps devenu la normalité politique, économique et sociale. En s’appuyant sur des hypothèses théoriques et conceptuelles issues des border studies, l’article présente les effets de la pandémie sur la région frontalière franco-germano-belgo-luxembourgeoise et ses habitant·e·s. Les processus de rebordering enclenchés au printemps 2020 ont fortement perturbé les pratiques professionnelles, économiques et quotidiennes transfrontalières. En tant qu’espace d’interdépendance, de zone de contact et de transition, le borderland, avec ses fortes interactions et interdépendances transfrontalières, s’était entre-temps transformé en zone de conflit. Les nouveaux processus de debordering, initiés aussi bien de manière formelle par les responsables politiques que (et avant tout) de manière informelle par les citoyen·ne·s, suggèrent cependant que la crise peut également être considérée comme une chance car elle a permis de sensibiliser à l’égard des régions frontalières. Après les premiers enseignements tirés par les décideur·e·s à l’issue de l’expérience bouleversante de la première vague de la pandémie, il convient d’explorer à l’avenir dans quelle mesure ces enseignements peuvent être valorisés à long terme et comment la coopération transfrontalière peut être rendue plus résistante aux crises.“

Abstract: „Covid-19 hat den Tourismus besonders hart getroffen und zwang Akteure auf allen Ebenen, auf die wirtschaftliche Erholung des Tourismus hinzuarbeiten. Zeitgleich wiesen einige Experten darauf hin, dass die Pandemie einen Impuls für die Neugestaltung eines zukünftigen Tourismus gegeben habe. Diese Arbeit fokussiert sich auf ein potenzielles Umsetzungsdefizit und geht der Frage nach, wie die lokalen Akteure in der Praxis mit der Covid-19-Pandemie umgehen, sowohl kurzfristig als auch hinsichtlich langfristiger wirtschaftlicher Erholungsstrategien. Ist ein „Business as usual“-Ansatz vorherrschend oder kann die Pandemie ein Katalysator für (größere) Veränderungen sein? Bei den untersuchten Fällen handelt es sich um historische Städte in Belgien und den Niederlanden. Obwohl in diesen Ländern die Tourismusindustrie nicht dominierend ist, haben insbesondere ihre Städte als Destinationen erheblich gelitten. Kurzfristiges Krisenmanagement sowie die Visionen, Strategien und Maßnahmen zur langfristigen Erholung waren Gegenstand einer Reihe von Online-Workshops mit Verantwortlichen für Tourismusplanung und -management. In diesen Online-Workshops wurde eine interessante Software (MURAL) genutzt, um den interaktiven Informationsaustausch und die Diskussion zu fördern.“

Angaben zum Inhalt: „De uitbraak van de Covid-19-pandemie in het begin van 2020 en de bijhorende coronacrisis heeft tot een bijzondere situatie op de arbeidsmarkt geleid. Eerder onderzoek toonde reeds aan dat een dergelijke crisis kan zorgen voor veranderingen in het werkzoekproces en psychisch welzijn van werkzoekenden. Of dit ook geldt voor de coronacrisis is voorlopig onbekend. Daarom voerden wij een online bevraging uit bij 327 werkzoekenden uit Vlaanderen in de vroege fase van de coronacrisis. Hierbij werd gebruikgemaakt van zowel gesloten als open vragen. Ten eerste melden de meeste respondenten dat zij het zoekproces voortzetten, maar de helft ervaart wel veranderingen in het zoekproces. Bepaalde jobaspecten zoals werkzekerheid zijn belangrijker geworden door de coronacrisis. Ten tweede lijkt de coronacrisis een negatieve invloed te hebben op het psychisch welzijn van de werkzoekenden: ze zijn meer bezorgd om geen job te vinden en ervaren uitzonderlijk veel stress en een sterk verminderd mentaal welbevinden. Ten derde blijken er maar weinig verschillen te zijn tussen de verschillende demografische groepen en de invloed van de coronacrisis op het werkzoekgedrag en psychisch welzijn. De resultaten van deze studie kunnen HR-professionals helpen om hun rekruteringsprocessen beter af te stemmen op potentiële sollicitanten om zo hun competitief voordeel en aantrekkelijkheid als werkgever te vergroten.“

Angaben zum Inhalt: „La crise du coronavirus a foudroyé le monde, mettant à l’arrêt la quasi-totalité de son économie. Devons-nous y voir un coup du sort, un événement imprévisible aux conséquences considérables et exceptionnelles, un « cygne noir », au sens où l’entend le philosophe américain Nassim Nicholas Taleb ? Rudy Aernoudt ne le pense pas. Exemples à l’appui, l’économiste nous rappelle que « les crises ont toujours existé » et déplore que les États ne tirent que rarement les leçons du passé. « Never waste a good crisis » disait pourtant Winston Churchill. Souscrivant à cette logique, espérant un sursaut citoyen, un réveil, Rudy Aernoudt analyse la crise et ses répercussions. Elle a pour lui des allures d’aubaine, d’occasion unique de changer les choses, que nous avons le devoir de ne pas galvauder. Partant des nouvelles tendances de l’ère post-corona, des valeurs humaines de notre société et d’une analyse fouillée de la structure de l’État belge, il nous expose sa vision de la Belgique de demain et trace les contours d’une politique socio-économique nouvelle.“

Angaben zum Inhalt: „Er is een sterk verband tussen sterfte en inkomen, zowel tijdens als voor de COVID-19 crisis. Voor mannen tussen 40 en 65 bv., zien we tot 5 keer meer sterfte bij de 10% laagste inkomens, in vergelijking met de 10% hoogste inkomens. In de bevolkingsgroep ouder dan 65 jaar trof oversterfte tijdens de Corona-pandemie de laagste inkomens harder dan de hoogste inkomens. De oversterfte is het grootst voor ouderen met de laagste inkomens in de armste gemeentes. Zelfs in de oudere bevolkingsgroep is de inkomensongelijkheid in sterfte tijdens maart en mei van 2020 vergelijkbaar met andere jaren. Voor de bevolking onder de 65 jaar is er geen oversterfte tijdens de COVID-19-periode. De oversterfte was het hoogst bij de bewoners van woonzorgcentra. Maar in deze groep is er geen significante relatie tussen inkomen en sterfte. Administratieve data zijn onontbeerlijk voor het bestuderen van de ongelijke impact van de COVID-19 crisis, en kunnen ook hun waarde tonen bij het bestrijden ervan.“

Angaben zum Inhalt: „Eind 2019 ontstond in Wuhan de uitbraak van het COVID-19 virus, wat enkele maanden later voor een wereldwijde pandemie heeft gezorgd. Om de uitbraak van dit virus in te dijken en te bestrijden, hebben België en heel wat andere landen ingrijpende maatregelen moeten doorvoeren die het sociale en economische leven aan banden hebben gelegd. COVID-19 infecteert dus niet alleen de gezondheid, maar ook het sociaal-economische weefsel en heeft zo, al dan niet tijdelijk, een zware impact op de arbeidsmarkt. Het is momenteel nog te vroeg om te kunnen inschatten hoe lang de COVID-19 crisis en bijhorende maatregelen zullen duren, maar de dreiging van een recessie is duidelijk aanwezig. Het maakt het waarschijnlijk dat de Vlaamse arbeidsmarkt na een lange periode van toenemende krapte terug meer ontspannen wordt, door een toenemend aantal werklozen en een dalende vraag naar arbeid. Dit kan ervoor zorgen dat degenen die zich voor de COVID-19-crisis buiten de arbeidsmarkt bevonden, of die niet optimaal werden ingezet, het nog moeilijker zullen hebben om de weg naar volwaardig werk te vinden. Deze groepen verdienen ook de komende tijd onze aandacht. Bovendien wordt de Vlaamse arbeidsmarkt gekenmerkt door een hoge toekomstige uitstroom van 55-plussers en een dalende bevolking op arbeidsleeftijd. Jongeren zijn de voorbije jaren ook steeds later de arbeidsmarkt ingetreden. In het geval dat de Vlaamse arbeidsmarkt zich binnen afzienbare tijd weet te herstellen van de COVID-19 crisis, maken deze trends een creatieve blik op het inzetten van de bevolking op arbeidsleeftijd opnieuw urgent. In dit artikel ontleden we de niet-traditionele groepen van arbeidspotentieel bij de werkenden en niet-beroepsactieven naar gewest en zoomen we in op de mogelijke werkzaamheidsgroei die zou gerealiseerd kunnen worden indien de groepen die het dichtst bij de arbeidsmarkt staan aan het werk zouden gaan.“