Ihre Suche

Aus den Verlagsangaben: „Dit boek, geschreven door een gepensioneerd huisarts, is een kritische beschouwing van het Nederlandse coronabeleid vanuit het perspectief van de medicus. De auteur gaat niet alleen in op de moeilijkheden bij het bestrijden van de epidemie, maar ook op de strategie en het gebrek aan draagvlak in de samenleving, veroorzaakt door afwezige crisiscommunicatie door de overheid. Het boek is opgebouwd als een drieluik. Elk hoofdstuk bestaat uit fictie, een feitenoverzicht en een analyse. Het fictieve verhaal beschrijft een internationaal complot, dat zich afspeelt rond virologische laboratoria en een nationaal complot, dat zich afspeelt rond mondkapjes. Elke gelijkenis met bestaande personen berust hierbij op louter toeval. Het feitenoverzicht is een samenvatting per periode en wordt gevolgd door een analyse vanuit het medische perspectief. Het belangrijk-ste thema is de strijd tussen de witte jassen (de medici) en de zwarte pakken (maatschappelijke instituties en politiek), die onnodig was en veel schade toebracht.“

Aus dem Inhaltstext: „Tijdens de coronapandemie vonden overheid, wetenschap en burger elkaar terug in een ongemakkelijke vertrouwensdriehoek. In de strijd tegen een nieuw en ongekend virus moest elke hoofdrolspeler de andere spelers kunnen vertrouwen bij het maken van de talloze risico-inschattingen. Had de lockdown zin? En de avondklok? Zou het RIVM gelijk krijgen met zijn modellen? Werkten die mondkapjes nu eigenlijk wel of niet? Het was vooral deze dagelijkse risicodynamiek die onze omgang met de pandemie bepaalde. In 'We hebben alles onder controle' analyseert historicus Christ Klep de coronapandemie vanuit een verrassend en relevant perspectief: dat van onze risicoperceptie.“

Aus den Verlagsangaben: „De coronapandemie heeft een ongemakkelijke waarheid blootgelegd: er zijn grenzen aan het menselijke vermogen om de natuur te beheersen. Ons streven naar steeds langer en beter leven, botst op de harde werkelijkheid. Het coronavirus landde in een wereld die al erg gefocust was op virussen, gezondheid en lang leven. Bert De Munck schetst de geschiedenis van de technocratische middelen waarmee we het virus hebben proberen te bestrijden, en legt de onderliggende mentaliteiten bloot. Hij zoomt in op recente wetenschappelijke evoluties en legt de link naar het westerse vooruitgangsdenken waaruit die voortkomen. Leven en laten leven nodigt uit tot diepe bezinning en schijnt een nieuw licht op de debatten van de voorbije jaren, van mondmaskers en vaccins tot de grote politiek-filosofische ideeën over solidariteit.“

Aus den Verlagsangaben: „Sywert van Lienden, Bernd Damme en Camille van Gestel maakten aan het begin van de coronacrisis indruk met hun stichting Hulptroepen Alliantie. Met de hulp van een groep vrijwilligers en bedrijven als Randstad en Coolblue bestreden ze het mondkapjestekort in Nederland. Ze deden het ‘om niet’, zeiden ze, ‘voor de zorghelden’. De werkelijkheid bleek anders. In het geheim sloten ze een megadeal met de overheid waaraan ze 28 miljoen euro verdienden. De betalingen van honderden klanten sluisden ze naar een commerciële bv. Afnemers en zakelijk partners werden misleid, zelfs hun eigen medewerkers wisten nergens van. Toen de waarheid aan het licht kwam, trok het drietal een rookgordijn op. Jan-Hein Strop en Stefan Vermeulen deden maandenlang onderzoek naar de Hulptroepen Alliantie. Aan de hand van gesprekken met vele tientallen insiders en talloze interne documenten vertellen ze voor het eerst het hele verhaal achter deze affaire – in een boek vol nieuwe onthullingen.“

Aus der Verlagsangabe: „Precies anderhalf jaar na zijn coronabesmetting gaat burgemeester Bart Tommelein in gesprek over lijden, leiderschap en (crisis)management tijdens deze ongeziene gezondheidscrisis. Het resultaat is een onthullende terugblik op een van de meest complexe uitdagingen van zijn politieke loopbaan waarin deze Vlaamse politicus elke dag paraat stond om verantwoordelijkheid op te nemen voor zijn Oostende. Tegelijk voelt Tommelein al snel aan dat je nooit voor iedereen goed kan doen en dat versoepelen een stuk moeilijker is dan verstrengen. Daarbovenop is er een minderheid die het verknoeit voor een meerderheid en vliegen kustburgemeesters elkaar (net) niet in de haren, tot plots gratis treintickets voor overvolle treinen zorgen, coronakapsels weelderig tieren en vaccinatienijd opduikt. BART TOMMELEIN Lijden en leiden in covidtijden brengt aan de hand van verscheidene interviews met de burgemeester van Oostende, een chronologisch en eigenzinnig verslag over de pandemie en is door Walter Van den Branden opgeschreven.“

Angaben zum Inhalt: „Op 1 januari 2020 schreef Sheila Sitalsing in een vooruitblik op het nieuwe jaar "dat het misschien beter is om je druk te maken over nu dan over straks, omdat het straks toch allemaal anders zal lopen". Dat laatste klopte: het liep allemaal anders. Corona veroorzaakte een ware aardverschuiving. De symbolen van wat "onze manier van leven" was gaan heten, waren in één klap niet heilig meer: handen schudden, een terrasje pakken, je onderdompelen in de pret- en festivaleconomie, reizen, het openbaar vervoer. Ze documenteerde deze periode drie keer per week in haar columns voor 'de Volkskrant'. In 'Dagboek van een krankzinnig jaar' brengt Sitalsing al haar inzichten op scherpzinnige en heldere wijze samen, en neemt zo de lezer mee door alle politieke, economische en sociale ontwikkelingen van 2020. Het ideale boek om te reflecteren op het jaar waarin de wereld kantelde. Sheila Sitalsing (1968) is journalist. Ze werkte voor achtereenvolgens het 'Rotterdams Dagblad', 'Elsevier' en 'de Volkskrant' als onder meer financieel-economisch verslaggever, correspondent Europese Unie in Brussel, chef economieredactie en politiek redacteur in Den Haag. Tegenwoordig is ze freelancejournalist en schrijft ze drie keer per week een column in 'de Volkskrant' over politiek en economie. Voor die columns won ze in 2013 de Heldringprijs voor beste columnist van Nederland.“

Angaben zum Inhalt: „La crise du coronavirus a foudroyé le monde, mettant à l’arrêt la quasi-totalité de son économie. Devons-nous y voir un coup du sort, un événement imprévisible aux conséquences considérables et exceptionnelles, un « cygne noir », au sens où l’entend le philosophe américain Nassim Nicholas Taleb ? Rudy Aernoudt ne le pense pas. Exemples à l’appui, l’économiste nous rappelle que « les crises ont toujours existé » et déplore que les États ne tirent que rarement les leçons du passé. « Never waste a good crisis » disait pourtant Winston Churchill. Souscrivant à cette logique, espérant un sursaut citoyen, un réveil, Rudy Aernoudt analyse la crise et ses répercussions. Elle a pour lui des allures d’aubaine, d’occasion unique de changer les choses, que nous avons le devoir de ne pas galvauder. Partant des nouvelles tendances de l’ère post-corona, des valeurs humaines de notre société et d’une analyse fouillée de la structure de l’État belge, il nous expose sa vision de la Belgique de demain et trace les contours d’une politique socio-économique nouvelle.“

Angaben zum Inhalt: „‘Ik ben een systeemverbeteraar en hoop dat de coronacrisis een sense of urgency zal creëren, a wake-up call’, stelt de auteur. Deze crisis kan en mag inderdaad niet worden vergooid. Het is desondanks een unieke opportuniteit. Vanuit die gedachte analyseert de auteur de coronacrisis. Hij bespreekt wat de nieuwe tendensen zullen zijn in het tijdperk ‘na corona’ (n.C.). Op basis van die tendensen, de menselijke waarden en een accurate analyse van België schetst hij zijn visie over de toekomstige socio-economische maatschappij en tekent hij daarbij de krijtlijnen uit voor het noodzakelijk beleid.“

Angaben zum Inhalt: „Essay over de noodzaak politiek, economie en milieubeleid op nieuwe, morele uitgangspunten te baseren.“

Angaben zum Inhalt: „Na de quarantaine is een even noodzakelijke als urgente uitnodiging om verder te kijken. Om met elkaar na te denken over de lessen van de pandemie en over de wereld waarin wij willen gaan leven. Nu de eerste piek van de coronacrisis achter de rug is, kijken we aan tegen een ravage. Alles lijkt ontwricht. Levens gingen verloren, ons doen en laten werd ingeperkt en de economie raakte in een paar weken in een vrije val. Veel Nederlanders kampen met grote onzekerheid en zorgen over hun werk, hun sociale leven, hun toekomst. Een eenvoudige weg terug naar hoe het was lijkt afgesneden. Anders is niet per se slechter. In dit boek maakt een aantal vooraanstaande denkers, deskundigen en bestuurders een voorlopige balans op. Vanuit hun eigen kennis en ervaring kijken zij terug en vooruit. Hoe heeft de crisis ons zo kunnen overvallen? Wat zijn de oorzaken? Wat leren we ervan? En vooral: hoe gaan we straks door? Na de quarantaine is een even noodzakelijke als urgente uitnodiging om verder te kijken. Om met elkaar na te denken over de lessen van de pandemie en over de wereld waarin wij willen gaan leven. 'Als je, zoals ik, elke dag bezig bent met crisisbestrijding is het van grote waarde om de snelkookpan even van het vuur te halen. Om tunnelvisie te voorkomen, andere perspectieven te overdenken en doorkijkjes naar de toekomst te hebben. Deze waardevolle bundel verruimt de horizon en helpt om ons voor te bereiden op het vervolg en op een eventuele nieuwe crisis.' - Pieter-Jaap Aalbersberg, Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid.“